ေရာက္တတ္ရာရာေလးမ်ား(၃၆)

အမိေျမကုိ ၿပီးခဲ့တဲ့လ (၂၆)ရက္ေန႔က ျပန္ေရာက္တယ္၊ ျပန္ေရာက္ေရာက္ခ်င္း ေလဆိပ္မွာ အခ်ိန္ေတာ္ေတာ္ ၾကာသြားတာနဲ႔ ဘယ္ကုိမွ မေရာက္ျဖစ္လုိက္ဘူး၊ ကားခေတြက ေၾကာက္ခမန္းလိလိကုိ တက္ကုန္တာ ေလဆိပ္ ကေနအိမ္ကုိ ျပန္ဖုိ႔ Taxi ငွားေတာ့ အိမ္အထိကုိ ေလးေထာင့္ ငါးရာတဲ့၊ ကားဆရာကုိ ေစ်းဆစ္ေတာ့ ကားဆရာကေတာင္ ကုိယ့္ကုိ စိတ္ဆုိးေသးတယ္။ မတတ္ႏုိင္တဲ့ အဆံုးေတာ့ ေပးလုိက္ရတာပါဘဲ။ အေဖနဲ႔ အေမေတာင္ကုိယ့္ကုိ သိပ္မမွတ္မိဘူး ျဖစ္ေနတယ္။ လ၀က ေကာင္တာမွာ နားမွာ အလုပ္ရႈပ္ေနတုန္း အိမ္က ဘယ္သူလာမလဲလုိ႔ လွမ္းၾကည့္လုိက္ေတာ့ အေဖနဲ႔အေမကုိ ကုိယ္က လွမ္းေတြ႕လုိက္ေတာ့ ၀မ္းသာအားရ လက္လွမ္းျပလုိက္ေတာ့ သူတုိ႔က သူတုိ႔ေနာက္က လူကုိ လက္လွမ္းျပတယ္ ထင္ၿပီး ဟုိဘက္ကုိ လွည့္သြားၾကတယ္။ ဟုတ္တယ္ေလ အရင္တုန္းကနဲ႔မွ တူမွ မတူ ေတာ့တာ ဒီကေန ထြက္သြားတုန္းက ကတံုးဆံပင္ေပါက္နဲ႔ ျပန္လာေတာ့ ဆံပင္က ေတာ္ေတာ္ရွည္ေနၿပီ။ ဒါေတာင္ ၾကည့္မေကာင္းမွာ ဆုိးလုိ႔ ျပန္ခါနီး ဆံပင္ကုိ နည္းနည္း ကုိက္ထားလုိ႔သာ ေနာက္မုိ႔ဆုိ လမ္းသရဲ လုိ႔မ်ား ထင္ၾကမလား မသိ။ ေနာက္ တစ္ေန႔က်ေတာ့ ၿမိဳ႕ထဲကုိ သြားျဖစ္တယ္။ ကားစပယ္ယာကုိ ငါးဆယ္တန္ ထုတ္ေပးလုိက္တာ “ဘယ္သြားမွာလဲ” လုိ႔ ျပန္ေမးေတာ့ “ၿမိဳ႕ထဲ” လုိ႔ က်ေနာ္ျပန္ေျဖေတာ့(၁၀၀)တဲ့။ က်ေနာ္ အရင္သြားတုန္းက ၿမိဳ႕ထဲဆုိ(၂၀)ဘဲ။ “အင္းေလ” စက္သံုးဆီေစ်းေတြကလဲ တက္ကုန္တာကုိး။ ယဥ္စီးခေတြလဲ ဒီေလာက္ေတာ့ တက္မွာေပါ့။ အတက္သာရွိၿပီး အက်မရွိတဲ့ ကုန္ေစ်းႏႈန္းေတြကုိလဲ စိတ္ကုန္ပါတယ္။ ပန္းဆုိးတန္းလမ္းက “အေမ့အိမ္” စာအုပ္ဆုိင္မွာ ဖတ္ခ်င္တဲ့ စာအုပ္တစ္ခ်ိဳ႕ သြားရွာ ျဖစ္တယ္။ စာအုပ္ေစ်းေတြလည္း တက္တာပါဘဲ။ ၿပီးေတာ့ ဘူတာႀကီးဂံုးေက်ာ္တံတားနားက “လားရႈိး ခုႏွစ္လႊာ ေပါက္ဆီ” ဆုိင္ကုိ သြားၿပီး လဘက္ရည္ ေသာက္ျဖစ္တယ္။ လဘက္ရည္ တစ္ခြက္နဲ႔ ေပါက္ဆီတစ္လံုးကုိ (၅၅၀ိ/-)တဲ့။ ေတာ္ၿပီ ေနာက္ေန႔ေတြဆုိ အျပင္ေရာက္ရင္ ဘယ္လဘက္ရည္ဆုိင္မွ မထုိင္ေတာ့ဘူး။ လဘက္ရည္ေသာက္ၿပီးေတာ့ ခံတြင္းကခ်ဥ္လာၿပီ London ေလး တစ္လိပ္ေလာက္ေတာ့ ခဲလုိက္ဦးမွ ဆုိၿပီး နီးတဲ့ ကြမ္းယာဆုိင္မွာ “လန္ဒန္တစ္လိပ္ေလာက္လုိ႔” ေျပာၿပီး တစ္ရာတန္ တစ္ရြက္ထုတ္ေပးလုိက္တာ ကြမ္းယာသည္က က်ေနာ္ ေပးတဲ့ ပုိက္ဆံကုိ ခြက္ထဲကုိ ဖ်က္ကနဲဆုိ ပစ္ထည့္လုိက္ၿပီး ဟုိဘက္ကလူနဲ႔ စကားေျပာေနေတာ့ က်ေနာ္က သူေမ့ေနတယ္ထင္ၿပီး “အစ္ကို ပုိက္ဆံ ျပန္အမ္းရဦးမယ္ေလ” ဆုိေတာ့ ကြမ္းယာသည္က “လန္ဒန္ တစ္လိပ္ကုိ တစ္ရာ၊ ႏွစ္ရာဖုိးသံုးလိပ္” လုိ႔ ေဆာင့္ႀကီးေအာင့္ႀကီး ျပန္ေျပာေတာ့ က်ေနာ္လဲ အသာ ေလး လစ္ထြက္ လာခဲ့လုိက္တယ္။ ၿပီးေတာ့ ေျမနီကုန္းက Service + ကုိသြားၿပီး က်ေနာ့္ရဲ႕ မညေလး ၀ယ္ေပး လုိက္တဲ့ ေခ်ာကလက္ေတြကုိ ဘာညာတုိ႔ ဆီကုိ သြားေပးျဖစ္တယ္။ ဟုိေရာက္ေတာ့ မဘာညာ က မရွိဘူး၊ ဘယ္သြားလဲလုိ႔ Reception ကုိ ေမးလုိက္ေတာ့ “အစ္ကုိနာမည္ ဘယ္သူလဲ” တဲ့ “က်ေနာ္ ေက်ာ္ေဇယ်ပါ” လုိ႔ ေျပာလုိက္ေတာ့ “အစ္ကုိလာရင္ ေစာင့္ေနပါလုိ႔” မွာသြားပါတယ္တဲ့။ အင္းေလ ေစာင့္ရေတာ့မွာေပါ့ ကုိယ္က “ေခ်ာကလက္ေကၽြးရမယ့္သူဘဲ” ဆုိၿပီး ထုိင္ေစာင့္ေနတုန္း။ ဟုိဘက္ စာသင္ခန္းက လူတစ္ေယာက္ ထြက္လာၿပီး က်ေနာ့္ကုိ လာေမးပါတယ္ “အစ္ကုိတုိ႔ သင္တန္းတက္မလုိ႔လား” ဆုိေတာ့ က်ေနာ္က “မဟုတ္ပါ ဘူး၊ ဘာညာ့ ကုိ လာေစာင့္တာပါ” လုိ႔ ဆုိေတာ့ သူက သူ႔ကုိယ္သူ မိတ္ဆက္ၿပီး က်ေနာ္ “ဘလာေဂါက္” ပါတဲ့ ၾကည့္လုိက္ေတာ့ ပိန္ပိန္ရွည္ရွည္ တစ္ကယ့္ အရုိးေဂါက္ဂတ္နဲ႔ အင္း “ဘလာေဂါက္”လုိ႔ နာမည္ေပးမယ္ဆုိလဲ ေပးစရာပါဘဲလုိ႔ မိမိဘာသာ စိတ္ထဲက မွတ္ခ်က္ခ်မိတယ္။ သူကေတာ့ သိရွာမယ္ မထင္ဘူး။ ကဲ ေတာ္ေတာ္ လဲရွည္သြားၿပီ ေနာက္တစ္ရက္မွ ဘေလာ့ဂါ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ ေတြ႕ျဖစ္ၿပီး၊ လုပ္ျဖစ္ခဲ့တဲ့ ဆီမီနာ အေၾကာင္း ထပ္ေရးဦးမယ္...အိပ္ခ်င္ၿပီး ၀ါး ၀ါး ၀ါး ။ အိပ္ေတာ့မယ္....

ေရာက္တတ္ရာရာေလးမ်ား(၃၅)

ပုိ႔စ္ေရးမယ္ ေရးမယ္နဲ႔ အားခဲထားတာ တစ္ကယ္တန္းေရးမယ္လဲ လုပ္ေရာ ဘာအေၾကာင္းအရာကုိ ေရးလုိ႔ ေရးရမွန္းမသိေတာ့ဘူး၊ ခက္တာက ကုိယ့္္မွာ ကုိယ္ပုိင္ကြန္ပ်ဴတာကလဲ မရွိျပန္ ေတြးထားထားေလးေတြကုိ ခ်ၿပီး ေရးထားတတ္တဲ့ အက်င့္ကလဲ မရွိျပန္ဆုိေတာ့ ပုိ႔စ္ တစ္ခုနဲ႔ တစ္ခု ၾကားမွာ ေတာ္ေတာ္ေလးကုိ အဆက္ ျပတ္တာေပါ့၊ ဟုိတစ္ေန႔ကေတာ့ အလုပ္ကေန ေနမေကာင္းဘူး အေၾကာင္းျပ ခြင့္(၂)ရက္ယူၿပီး သြားခ်င္တဲ့ ေနရာေလးေတြကုိ သြားပစ္လုိက္တယ္၊ ဒါမွလဲ အလုပ္ထဲမွာ ေန႔စဥ္ခံစားေနရတဲ့ စိတ္ဖိစီးမႈေလးေတြကုိ အတန္အသင့္ ေျဖေဖ်ာက္ႏုိင္မယ္ မဟုတ္လား၊ တစ္ကယ္တန္း သြားလဲ သြားေရာ လူေတြကလဲမ်ား ေနကလဲ ပူနဲ႔ စိတ္အပန္းမေျပတဲ့ အျပင္ ပုိလုိ႔ေတာင္ စိတ္ညစ္စရာေကာင္းလုိက္တာဆိုတာ “ကုိယ့္ကုိ ကုိယ္ေတာင္ ေဒါသ ျဖစ္လုိက္ေသး” “အိမ္မွာ အိပ္လုိက္၊ စားလုိက္၊ ၾကည့္ခ်င္တဲ့ အေခြၾကည့္လိုက္ လုပ္ေနလုိက္ရင္၊ ဒီ ေလာက္လဲ ပုိက္ဆံကုန္မွာ မဟုတ္ဘူး၊ လူလဲ ေတာ္ေတာ္သက္သာမွာဘဲ လုိ႔”စဥ္းစားမိလုိက္ေသး၊ ကဲ ေရာက္ၿပီးမွေတာ့ မထူးပါဘူး ေရာက္တုန္းေရာက္ခုိက္ ကုိယ့္အတြက္လဲ ေဒသႏၱရ ဗဟုသုတနဲ႔ ဘေလာ့ဂါ အေပါင္းအသင္းမ်ားအတြက္ ပုိ႔စ္ေလးမ်ား တင္လုိ႔ ရျငားဆုိၿပီး မွတ္မယ္၊ ေရးမယ္ ဆုိၿပီး လုပ္ေတာ့ “ေရးစရာ မွတ္စရာ၊ တစ္ခုမွ ပါမလာဘူး” “ကဲ ေကာင္းေရာ၊ ဒါနဲ႔ ပါလာတဲ့ ကင္မရာေလးနဲ႔ဘဲ ဟုိရုိက္၊ ဒီရုိက္ လုပ္လုိက္ ေတာ့တယ္” (အခုလဲ ပုိ႔စ္ေရး ေနရင္းနဲ႔ စိတ္က ေကာင္းေကာင္း အာရံု၀င္စားလုိ႔ မရပါဘူး၊ အလုပ္က ဆုိေတာ့ တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္ အလုပ္ကေလး လုပ္လုိက္၊ ဟုိလူေမးတာ ေျဖလုိက္၊ ဒီလူေမးတာ ေျဖလုိက္နဲ႔ ဆုိေတာ့၊ ပုိ႔စ္ကုိ မနည္းေကာင္း ဆက္ေနရတယ္.....၀ူး..)“ကဲဗ်ာ အေပါင္းအသင္းတုိ႔ အတြက္ ပံုေတြဘဲ တင္ေပး ႏုိင္တယ္ က်န္တဲ့ အခ်က္အလက္ေတြ က်ေနာ္ မေရးေတာ့ဘူး” ဘာျဖစ္လုိ႔လဲ ဆုိေတာ့ “က်ေနာ္လဲ ဘာမွ မမွတ္သားခဲ့ရ လုိ႔ဘဲ၊” ”စိတ္မေကာင္းဘူး၊ ဒီတစ္ေခါက္ အျပင္သြားတာ ဘာမွ မွတ္သားစရာလဲ မက်န္ဘူး၊ ဘာဗဟုသုတမွလဲ မရဘူး ျဖစ္သြားတယ္၊” “က်ေနာ္ သြားခဲ့တဲ့ ေနရာကေတာ့ Kuala Lumpur မွာ အထင္အရွား ေနရာမ်ားထဲမွ တစ္ေနရာ ျဖစ္တဲ့ Sunway Pyramid ပါ၊ Kuala Lumpur ၿမိဳ႕လယ္ေခါင္မွာ လူတုိ႔ ဖန္တီးထားတဲ့ “အပန္းေျဖ ကမ္းေျခအတု” ဘဲ ဆုိပါေတာ့ဗ်ာ၊ ဒီမွာ ဖန္တီးထားတာေတြ ကေတာ့ လူေတြ နီးနီးနားနား အပန္းေျဖ အနားယူလုိ႔ရေအာင္ လုပ္ေပးထားၿပီး၊ ၀င္ေၾကးေတြကလဲ ေစ်းေကာင္းသလား မေမးနဲ႔ဗ်၊ အပုိင္းသံုးပုိင္း ခြဲထားၿပီး တစ္ပုိင္းျခင္းအလုိက္ ၀င္ခ်င္ရင္လဲ ရတယ္ သံုးပုိင္းလံုး တစ္ခါတည္း ၀င္ရင္လဲ ရတယ္၊ ႏွစ္ပုိင္း၀င္ခ်င္လဲ ရတယ္ဗ်၊ (၁) Water Park ဗ်၊ အဲဒီမွာေတာ့ ေရကစာခ်င္းတုိင္း ကစားလုိ႔ ရေအာင္ လုပ္ေပးထားတယ္ အထဲမွာ အပန္းေျဖ ကစားခ်င္စရာ ကစားနည္းအစံုစံု နဲ႔ဘဲဗ်၊ (၂) Wild World ဗ် အဲဒီ့မွာေတာ့ တိရစၦာန္မ်ိဳးစံုကုိ ျပထားတယ္၊ ကုိယ္ဓါတ္ပံု ရုိက္ခ်င္တဲ့ အေကာင္ေတြနဲ႔ အနီးကပ္ ဓါတ္ပံုရုိက္လုိ႔ရတယ္၊ ဒါေပမယ့္ ပုိက္ဆံ ေပးရတယ္ဗ်၊ (က်ေနာ္ေတာင္ ၾကက္တူေရြး ႀကီးႀကီးလွလွႀကီး တစ္ေကာင္နဲ႔ ရုိက္မလုိ႔လုပ္တာ RM20ဆုိလုိ႔ အသာေလး ေနာက္ျပန္ဆုတ္ေနလုိက္တယ္၊ (၃)ကေတာ့ Extreme Park ဗ် အဲဒီ့မွာလဲ ကစားနည္းမ်ိဳးစံု ရွိေသးတယ္၊ ၀င္ေၾကးကေတာ့ တစ္ေနရာကုိ ၀င္ခ်င္ရင္ RM35 ဗ်၊ ႏွစ္ေနရာ ေပါင္း၀င္မယ္ ဆုိရင္ေတာ့ RM55၊ သံုးေနရာလံုးကုိ ၀င္မယ္ဆုိရင္ေတာ့ RM65၊ က်ေနာ္တုိ႔ ကေတာ့ ပုိက္ပုိက္ သိပ္မ်ားမ်ား မပါသြားေတာ့ ႏွစ္ေနရာကုိဘဲသြားလုိက္တယ္၊ Water Park နဲ႔ Wild World ကုိဘဲ၊ “ႏုိင္ငံသားဆုိရင္ေတာ့ ေစ်းက နည္းနည္းသက္သာတာေပါ့၊” “ဒါကလဲ ေနရာတုိင္းပါဘဲ ႏုိင္ငံသားနဲ႔ ႏုိင္ငံ

ျခားသားကုိ ဘယ္ေနရာျဖစ္ျဖစ္ အဆင့္ကေလးေတာ့ နည္းနည္းေလး ခြဲလုိက္ရမွ ေက်နပ္တဲ့ မလုိင္ေတြပါ”...

ဒါကေတာ့ Water Park ထဲက ေနရာအခ်ိဳ႕ပါ

ဒါကေတာ့ Wild World ထဲက ပံုအခ်ိဳ႕ပါ

ေရာက္တတ္ရာရာေလးမ်ား(၃၄)

မေန႔က က်ေနာ့္ အလုပ္လုပ္ေနရင္း အခန္းအျပင္ဘက္က ဆူညံ ဆူညံ အသံၾကားလုိ႔ ထြက္ၾကည့္ေတာ့ Security လုပ္တဲ့ ႏုိင္ငံသားက က်ေနာ့္ကုိေတြ႕ေတာ့ သူ႔ေရွ႕က Sales Promoter ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ကုိ ညႊန္ျပၿပီး “သူ ဒီမွာ အလုပ္လုိ႔ မရဘူး၊ သူ႔ကုမၼဏီကုိ လွမ္းဖုန္းဆက္ေပးစမ္းပါ”ဆုိတာနဲ႔ က်ေနာ္က “ေဟ့ ေနပါဦးဟ သူဘာျဖစ္လုိ႔လဲ” “အေကာင္းခ်ည္းဘဲမဟုတ္လား” “အလုပ္လုပ္ခ်င္တာမ်ားလုပ္ပါေစကြာ” လုိ႔ က်ေနာ္က ျပန္ေျပာတာေပါ့၊ ေကာင္မေလးကုိၾကည့္လုိက္ေတာ့လဲ အေကာင္ေလး နည္းနည္းေသးတာကလြဲရင္ ေနထုိင္ေကာင္းတဲ့ ပံုပါဘဲ၊ ဘာမွျဖစ္ပံုလဲ မရပါဘူး၊ (က်ေနာ္တုိ႔ ဆုိင္တြင္ စေန၊ တနဂၤေႏြ အပတ္စဥ္ ကုမၼဏီမ်ားမွ အရာင္းျမွင့္တင္ဖုိ႔အတြက္ Sale girls မ်ား လာေရာက္ေလ့ရွိသည္) ဒီမွာ ၀တ္ေနၾက ေက်ာင္းယူနီေဖာင္းေလးနဲ႔ ပကတိသာမန္ေလးပါ။ အဲဒီမွာတင္ Security ကုိေရႊကုလားက “ဟ မင္းသူ႔ကုိယ္လဲ ေသေသခ်ာခ်ာ ျပန္ၾကည့္ဦး၊ အသက္(၁၈)ႏွစ္ ျပည့္ေသးပံုလဲမရေသးဘူး၊ ၿပီးေတာ့ ေက်ာင္းယူနီေဖာင္းႀကီးနဲ႔ ဒီမွာအလုပ္လုပ္ေနတုန္း မေတာ္တဆ ရဲေတြဘာေတြေတြ႕သြားရင္ ငါတုိ႔ကုမၼဏီ အလုပ္မ်ားေနပါဦးမယ္ကြာ” တဲ့ အဲဒီလုိ ျပန္ေျပာေတာ့ “ဟ ဒါဆုိ မျဖစ္ေသးဘူး၊ သူ႔တုိ႔ ကုမၼဏီကုိ ဖုန္းဆက္ၾကည့္လုိက္ဦးမယ္” လုိ႔ေျပာၿပီး အဲဒီေကာင္မေလးကုိ ရံုးခန္းထဲမွာ ခဏေခၚထုိင္ခုိင္းထား သူ႔နာမည္ေတြဘာေတြေမးၿပီး သူတုိ႔ကုမၼဏီ ကုိဖုန္းလွမ္းဆက္ၾကည္ေတာ့ “သူတုိ႔လႊတ္လုိက္တဲ့ Sale girl က အသက္(၁၈)ႏွစ္ျပည့္ၿပီးသားပါတဲ့၊ ခင္ဗ်ား မယံုဘူးဆုိရင္ သူ႔ရဲ႕ Application Form ကုိ ပုိ႔ေပးပါ့မယ္၊ ေနာက္ၿပီး သူတုိ႔ယူနီေဖာင္းကလဲ ေက်ာင္းယူနီေဖာင္းနဲ႔တူေနလုိ႔ပါတဲ့ သူတုိ႔လဲ အသက္မျပည့္ေသးရင္ အလုပ္ခန္႔လုိ႔မရပါဘူး လုိ႔ ျပန္ေျပာတာေပါ့” အဲဒါနဲ႔ က်ေနာ္လဲ Security ကုိေရႊကုလားကုိ ဒီအတုိင္းျပန္ေျပာၿပီး ေကာင္မေလးကုိ အလုပ္လုပ္ခြင့္ေပးဖုိ႔ သြားျပန္ေျပာရေတာ့တာေပါ့၊ အဲဒါဘဲဗ်ာ ဒီအေရွ႕ေတာင္အာရွ ႏုိင္ငံျဖစ္တဲ့ မေလးရွားမွာေတာင္မွ ဒီလုိ ကေလးသူငယ္မ်ားကုိ ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္ဖုိ႔ ဥပေဒေတြျပဌာန္း အေကာင္အထည္ေဖာ္ ထားတာ ဘယ္ေလာက္မ်ား အားက်ဖုိ႔ ေကာင္းလုိက္သလဲ၊ ေက်ာင္းေနအရြယ္ကေလးက ေက်ာင္းမွာဘဲရွိရမယ္၊ ေက်ာင္းျပင္ပမွာ မရွိေစရလုိ႔ ဒီလုိအတုိင္းအတာသတ္မွတ္လုပ္ေဆာင္ေနၾကတာေတြ႕ရတယ္ဗ်ာ။ က်ေနာ္တုိ႔ေရႊျပည္ႀကီးနဲ႔ေတာ့ ကြာပါ့ဗ်ာ၊ လဘက္ရည္ဆုိင္ေတြမႈိလုိေပါက္၊ လဘက္ရည္ဆုိင္တုိင္းမွာလဲ အလုပ္သမားကေလးငယ္ေတြနဲ႔ ခ်ည္းဘဲ၊ ေက်ာင္းေနသင့္တဲ့ အရြယ္ ေတြ ေက်ာင္းမေနရ၊ သူတုိ႔မွာလဲ သူမ်ားလုိဘဲ ေက်ာင္းတတ္ခ်င္ရွာ မွာေပါ့ ဒါေပမယ့္ ပညာေရးထက္ ၀မ္းေရးကုိ ပုိဦးစားေပးေနရေတာ့ ဘယ္လုိလုပ္ေက်ာင္းသြားတတ္ႏုိင္ရွာ ေတာ့မလဲ၊ “ေက်ာင္းေနေပ်ာ္၍ စာေတာ္ရမည္” ဒါက ေက်ာင္းတတ္ ႏုိင္တဲ့ကေလးေတြအတြက္ ေက်ာင္းမတတ္ႏုိင္တဲ့ ကေလးမ်ားအတြက္ေတာ့ ေဆာင္ပုဒ္မေတြ႕မိေသးဘူးခင္ဗ်၊ လူငယ္ဆုိတာ အနာဂါတ္ႏုိင္ငံအတြက္ ေခါင္းေဆာင္မ်ားတဲ့၊ ေက်ာင္းမတက္ႏုိင္တဲ့ကေလးေတြမ်ားလာရင္ အနာဂါတ္ႏုိင္ငံ အတြက္ေတာ့ ရင္ေလးစရာဘဲဗ်ာ၊ လမ္းေဘး ကေလးငယ္ဘ၀ကေန ဘီလ်ံနာႀကီးေတာ့ ျဖစ္ခ်င္ျဖစ္လိမ့္မယ္၊ ကမၻာက အထင္ႀကီးေလးစားတဲ့ ႏုိင္ငံ့ေခါင္းေဆာင္တစ္ေယာက္ျဖစ္ဖုိ႔ ဆုိတာေတာ့ ေတာ္ေတာ္ခဲယဥ္းလိမ့္မယ္ ထင္ပါတယ္၊ ဒါေၾကာင့္ က်ေနာ္တုိ႔ Blogger ညီအစ္ကုိ ေမာင္ႏွမမ်ားစုစည္း ၿပီးေတာ့ ျမန္မာႏုိင္ငံမွာ အေျခအေနအရ ျဖစ္ေပၚေနတဲ့ ဘုန္းေတာ္ႀကီးသင္ပညာေရးေက်ာင္းမ်ားကုိ အားတက္ သေရာ ေထာက္ပံ့လွဴဒါန္းဖုိ႔လုိအပ္လာၿပီလုိ႔ က်ေနာ္ယူဆပါတယ္ ဒါေၾကာင့္အလွဴအတန္းလုပ္ခ်င္သူမ်ားကုိ ရန္ပံုေငြေကာက္ခံၿပီး ဘုန္းေတာ္ႀကီးသင္ ပညာေရးေက်ာင္း တစ္ေက်ာင္းေက်ာင္းကုိ ေထာက္ပံ့လွဴဒါန္းရေအာင္ လုိ႔ တုိက္တြန္းႏႈိးေဆာ္ ဖိတ္မႏၱက ျပဳပါတယ္ခင္ဗ်ာ.....

ေရာက္တတ္ရာရာေလးမ်ား(၃၃)

“ေရးခ်င္လုိက္တာလည္း ျပာလုိ႔၊ ေရးထားတာလဲ ခ်ာလုိ႔” အဲဒီအတုိင္းမ်ားျဖစ္ေနၿပီလား မသိပါဘူး၊ တစ္ခါလာ လည္း ေရာက္တတ္ရာရာ၊ တစ္ခါလာလည္း ေရာက္တတ္ရာရာ၊ ေရာက္တတ္ရာရာကကုိ မတက္ႏုိင္ဘူးျဖစ္ေန တယ္၊ အယ္ဒီတာ လူႀကီးမင္းရဲ႕ လုပ္ငန္းကိစၥအ၀၀ျဖစ္တဲ့စတားေပးတဲ့ လုပ္ငန္းကလည္းၿပီးၿပီ၊ အလုပ္ကလည္း နည္းနည္းေလးအားေနေတာ့ ကုိယ့္ရဲ႕ပင္ကုိယ္ေခါင္းစဥ္အတုိင္း ေရာက္တတ္ရာရာေလးေတြကုိဘဲ ဆက္လက္ ေရးသားရဦးမွာေပါေလ..ဟုတ္တယ္ေနာ္.(မဟုတ္လဲ..ဟုတ္လုိက္ေနာ္ အားနားပါးနာေလးနဲ႔ေပါ့...)
ၿပီးခ့ဲ့တဲ့အပါတ္က မေလးရွားကုိ အစ္ကုိေတာ္တစ္ေယာက္ အလုပ္လုပ္ဖုိ႔ေရာက္လာတဲ့အတြက္ သူကုိသြားႀကိဳ လုပ္ငန္းခြင္ေနရာလုိက္ျပ၊ ေနဖုိ႔၊ ထုိင္ဖုိ႔၊ စားေရးေသာက္ေရးအကုန္စီစဥ္ေပးရေတာ့ လူလည္း ေတာ္ေတာ္ အလုပ္မ်ားသြားတာေပါ့၊ အမိေျမက ခြဲခြာခဲ့တာနည္းနည္းၾကာသြားၿပီဆုိေတာ့ စီးပြားေရး၊ လူမႈေရး အေျခအေန ေတြကုိ ညေနစာ ထမင္းစားရင္း ညီအစ္ကုိႏွစ္ေယက္ အလာပသလႅာပ ထုိင္ေျပာေနၾကတာေပါ့၊ အစ္ကုိက ေလဆိပ္မွာ သူၾကံဳေတြ႕ခဲ့ရတာေလးေတြကုိ ျပန္လည္ေဖာက္သည္ခ်ပါေတာ့တယ္။ ျမန္မာျပည္က ထြက္လာ ကတည္းက လူက စိုးရိမ္စိတ္ကေလးနဲ႔ခင္ဗ်၊ လူစိမ္း၊ ေနရာစိမ္းမွာ ဘာသာစကား မတူ၊ လူေနမႈ စရုိက္လဲ မတူတဲ့ေနရာမွာ အလုပ္လာလုပ္ရမွာဆုိေတာ့ စိုးရိမ္တာေပါ့၊ ဒါေတာင္လူခံရွိလုိ႔ လူခံမရွိတဲ့သူမ်ားဆုိ ဘယ္ႏွယ့္ လုပ္မလည္းမသိဘူး၊ မေလးစကားဆုိတာကလဲ မဆုိစေလာက္တတ္ရံုေလး မလုိင္(မေလးလူမ်ိဳး)ေတြ English လုိေျပာတယ္ဆုိတာကလည္း လွ်ာသံအာသံက ျမန္မာနဲ႔မတူေတာ့ နည္းနည္းရိပ္ဖမ္းသံဖမ္း ေလာက္ဘဲ နားလည္တာဗ်၊ ဒါေတာင္ သူတုိ႔ႏုိင္ငံမွာ အလုပ္လာလုပ္ရတယ္ဆုိၿပီး ႏွိမ္ခ်င္ေသးတယ္၊ ဒါကလဲ အေျခခံ လူတန္းစားေတြေလာက္ပါ၊ ပညာတတ္သူမ်ားကေတာ့ ဒီလုိအျပဳအမူမ်ိဳး မေတြ႕ရသေလာက္ဘဲ၊ မေလးရွား ႏုိင္ငံ KLIA (Kuala Lumpur International Airport) ကုိေရာက္ေတာ့ လာေခၚမယ့္ သူေဌးကလဲ မေရာက္ ေသး (Agent က အလုပ္သမားမ်ားကုိ ေခၚထုတ္သြားလုိ႔မရပါဘူး၊ သူေဌးကုိယ္တုိင္ (သုိ႔) ကုိယ္စားလွယ္ လႊဲစာပါမွ ထုတ္ယူလုိ႔ရပါတယ္) ဘယ္အခ်ိန္ကုိယ့္ကုိလာေခၚမလဲ ေတာ္ၾကာ ကုိယ္က ဟုိဟုိဒီဒီေလွ်ာက္သြား ေနလုိ႔ လာေခၚတဲ့လူနဲ႔ မေတြ႕ရင္ ေလဆိပ္မွာ ေယာင္လည္ေယာင္လည္ျဖစ္ေနဦးမယ္ ဆုိတဲ့ စုိးရိမ္စိတ္ ကေလးနဲ႔ ေစာင့္လုိက္ ရတာ တေမ့တေမာ၊ သူေဌးကလဲ ေတာ္ေတာ္နဲ႔ကုိ မလာတာတဲ့ဗ်ာ၊ မေလးရွား စံေတာ္ခ်ိန္ ညေန(၃) နာရီ ေလာက္ကတည္းက ေရာက္ေနတာ ည (၇)နာရီ ထုိးလုိ႔လဲ မလာ၊ (၈)နာရီထုိးလုိ႔လဲ မလာဆုိေတာ့ အတူတူလာတဲ့ သူနဲ႔တုိင္ပင္ၿပီး စိတ္ကုိဒုန္းဒုန္းခ် ဒီတစ္ေန႔ေတာ့ ေလဆိပ္မွာ ေသခ်ာ အိပ္ရပါၿပီ ဆုိၿပီးေတာ့ ဟုိေလွ်ာက္ၾကည့္၊ ဒီေလွ်ာက္ၾကည့္လုပ္ၾကေတာ့တာေပါ့၊ ေလဆိပ္ကလည္း Air Cond ေတြ ဖြင့္ထားတာ ေအးလုိက္တာဆုိတာမွ ျမန္မာျပည္က ေတာင္ႀကီးဒီဇင္ဘာလၾကေနတာဘဲတဲ့၊ ပါလာတဲ့ Bag အိတ္ ေတြကလဲ အျပင္ေရာက္မွထုတ္ရမွာေလ၊ သူေဌးက လာမေခၚေသးေတာ့ အျပင္ကုိမေရာက္ေသး၊ အဲဒီေတာ့ Bag အိတ္ေတြလဲ မထုတ္ႏုိင္၊ အေႏြးထည္ေတြက Bag အိတ္ထဲမွာဆုိေတာ့ ႏွစ္ေယာက္သား ခ်မ္းခ်မ္းေအးေအးနဲ႔ေပါ့၊ ဟုိေနရာေလ ငုတ္တုပ္ထုိင္လုိက္၊ ဟုိေခ်ာင္ေလး ငုတ္တုတ္ထုိင္လုိက္နဲ႔ေပါ့ ေကာင္တာကေနလဲ ေ၀းေ၀းမသြားရဲဘူးေလ၊ ဘယ္အခ်ိန္သူေဌးေရာက္လာမလားနဲ႔ေပါ့ခင္ဗ်၊ အဲဒီမွာ စေတြ႕ ေတာ့တာပါဘဲ၊ ေလဆိပ္ထဲမွာ သန္႔ရွင္းေရးလုပ္တဲ့ ႏုိင္ငံသား အိႏၵိယလူမ်ိဳး အမ်ိဳးသမီးက ထုိင္ေနတဲ့လူေတာင္ မေရွာင္ဘူးခင္ဗ်ာ ဟုိတုိက္ ဒီတုိက္လုပ္ၿပီး တံမ်က္စည္းနဲ႔လွည္းသြားတာတဲ့ဗ်ာ၊ လူေတြကုိလဲ ေအာ္သြား ဟစ္သြားေသးတယ္တဲ့၊ ကဲ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ စိတ္ညစ္ဖုိ႔ေကာင္းလဲ၊ ဒီမွာက ေလဆိပ္မွာကတည္းက ခြဲျခား ဆက္ဆံတာခင္ဗ်၊ အလုပ္လာလုပ္တဲ့သူကေကာင္တာတစ္ခု၊ အလည္အပတ္သမားေတြက ဟုိဘက္ ေကာင္တာမွာကုိး၊ အလုပ္သမားမ်ားအေနနဲ႔ကေတာ့ ေလဆိပ္ ၀န္ထမ္းေတြရဲ႕ အမ်ိဳးမ်ိဳးေသာ ညစ္ပတ္မႈကုိ ခံရတာပါဘဲဗ်ာ၊ ကုိယ္က မခံႏုိင္လုိ႔ခြန္းတံု႔ျပန္မိရင္ေတာင္ လူကုိ ကုပ္ကဆြဲေခၚ အခ်ဳပ္ခန္းထဲ ထည့္ၿပီး ဟုိစစ္ ဒီစစ္၊ ဟုိရုိက္ ဒီရုိက္လုပ္ေသးတာတဲ့ခင္ဗ်၊ ေနာက္ၿပီးေတာ့ ျမန္မာျပည္က ေရာက္လာခဲ့ၿပီး သူေဌး လာမေခၚ ေသးတဲ့ လူမ်ားလဲ အမ်ားႀကီးပါဘဲတဲ့ ျမန္မာျပည္က ပြဲစားမ်ားရဲ႕ၿပီးစလြယ္စီစဥ္မႈမ်ားေၾကာင့္ အမ်ိဳးမ်ိဳးေသာ ဆင္းရဲဒုကၡမ်ားနဲ႔ ၾကံဳေတြ႕ေနရေသာ ကုိေရႊျမန္မာမ်ားလဲ ေလဆိပ္မွာ ဒုနဲ႔ေဒး၊ ခင္ဗ်ားတုိ႔ဘဲ စဥ္းစားၾကည့္ဗ်ာ၊ ဒီေလဆိပ္ ၀န္းႀကီးထဲမွာ ဘယ္ေနရာမွ သြားလုိ႔မရ၊ လာလုိ႔မရ၊ အေရာင္းဆုိင္မ်ားဆုိတာကလဲ အျပင္ဘက္ မွာဗ်ာ၊ ဘယ္လုိ သြားေနမလဲ၊ ဘယ္လုိသြားစားမလဲ၊ က်ေနာ့္ရဲ႕အစ္ကုိေတာ္ကေတာ့ သူေဌးကုိ တုိက္ရုိက္ ဖုန္းဆက္ၿပီး လာႀကိဳခုိင္းလုိ႔ ည(၁၂)နာရီထုိးေလာက္မွေလဆိပ္ထဲကထြက္ခြာခြင့္ရခဲ့တယ္ခင္ဗ်၊ ေနာက္တစ္ေန႔ က်ေတာ့ သူလဲ ဖုန္းတစ္လံုးနဲ႔အလုပ္ေတြ ရႈပ္ေနတာပါဘဲဗ်ာ၊ က်ေနာ္ေမးၾကည့္ေတာ့ ေလဆိပ္မွာ သူနဲ႔ သိလာတာတဲ့ ေကာင္မေလးေတြေရာ၊ ေကာင္ေလးေတြေရာ သူေဌးလာမေခၚတာ(၃)(၄)ရက္ရွိၿပီဆုိဘဲခင္ဗ် နီးစပ္ရာဖုန္းနံပါတ္ေတြေပးလုိက္ၾကတယ္ထင္ပါ့ခင္ဗ်ာ...က်ေနာ္လဲ ေစတနာ့ ၀န္ထမ္း လုပ္လုိက္ပါတယ္ ဟုိလူဖုန္းေခၚ၊ ဒီလူ႔ဖုန္းေခၚ၊ အေၾကာင္းၾကားေပးလုိက္ရေၾကာင္းပါ၊ ဒါေၾကာင့္ မေလးရွားကုိ လာေတာ့မည္ ဆုိလွ်င္ နီးစပ္ရာ အသိတစ္ဦးဦးရဲ႕ ဖုန္းနံပါတ္(သုိ႔)မိမိအလုပ္လုပ္ရမဲ့ သူေဌးရဲ႕ဖုန္းနံပါတ္(သုိ႔)မိမိ ေအးဂ်င့္ ရဲ႕ဖုန္းနံပါတ္ကုိ အမိအရေတာင္းယူထားၾကပါ၊ ေနာက္ၿပီး မေလးေငြ အေၾကြ ေလးမ်ားေဆာင္လာၾကပါလုိ႔ က်ေနာ္ အၾကံေပးလုိပါတယ္၊ မိမိမွာ ပုိက္ဆံပါေသာ္လည္း ေနရာတကာ အေၾကြေစ့ ဖုန္းမ်ားေၾကာင့္ ဖုန္းဆက္သြယ္ရန္လြယ္ေသာ္လည္း အေၾကြေစ့ရဖုိ႔ အခက္အခဲရွိလုိ႔ပါခင္ဗ်ာ၊ Money Changer မ်ား ရွိေသာ္လည္း၊ အေၾကြမလဲေပးၾကပါခင္ဗ်ာ....

ေရာက္တတ္ရာရာေလးမ်ား(၃၂)

အခုတစ္ေလာ အလုပ္ေတြက ေတာ္ေတာ္ေလးကုိမ်ားေနတာကုိးဗ်၊ အေၾကာင္းျပစရာကလဲ ဒါဘဲရွိေနတာ့ ဒါကုိဘဲ ထပ္ခါ ထပ္ခါ ေျပာရတာဘဲဗ်ိဳ႕၊ မန္ေနဂ်ာကလည္း ဘယ္ကေန ဘယ္လုိ စပြန္ဆာရတယ္ မသိပါဘူး အဂၤလန္ကုိ ခဏသြားေလေတာ့ အလုပ္တာ၀န္ေတြေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား က်ေနာ့္ေခါင္းေပၚက်လာတာေပါ့ခင္ဗ်ာ အလုပ္ေတြဘယ္ေလာက္မ်ားသလဲဆုိ အလုပ္ဆင္းလုိ႔အိမ္ျပန္ရင္ေတာင္မွ ေရကမန္းကတန္းခ်ိဳ႕း၊ ထမင္းေလး ျမန္ျမန္စားၿပီး အိပ္ရာထဲကုိတန္း၀င္ေတာ့တာဘဲ၊ စာလဲမဖတ္ႏုိင္၊ တီဗီြလဲမၾကည့္ႏုိင္နဲ႔ ဘေလာ့ဆုိတာ ေ၀လား ေ၀းဘဲခင္ဗ်၊ ကိစၥမ်ားေျမာင္လူတုိ႔ေဘာင္ကုိး ဘယ္တတ္ႏုိင္ပါ့မလဲေနာ္ လုပ္ခ်င္တာမလုပ္ရ၊ မလုပ္ခ်င္ တာလုပ္ရနဲ႔ တစ္ခါတစ္ေလမ်ားဆုိ စိတ္နဲ႔ကုိယ္နဲ႔ကပ္ေအာင္ေတာ္ေတာ္ေလးက်င့္ႀကံႀကိဳးစား အားထုတ္ ေနရတယ္၊ ဒီတစ္ပါတ္ေတာ့ ဘေလာ့ကုိမျဖစ္ျဖစ္ေအာင္ေရးမယ္ဆုိၿပီးအားခဲထားလုိက္တာ ကြန္ပ်ဴတာေရွ႕လဲ က်ေရာ ဘာေရးလုိ႔ေရးရမွန္းကုိ မသိေတာ့ပါဘူး၊ ကဲေလ ဘာဘဲျဖစ္ျဖစ္ ဖတ္ဘူး မွတ္ဘူး ထားတာေလးမ်ား ကူးခ်ဦးမွ၊ ဖတ္ဘူးတာေတာ့ၾကာပါၿပီ တစ္ခါတစ္ေလေမ့ေနတတ္လုိ႔ ဘေလာ့မွာ ေရးစရာမရွိလုိ႔ ကူးခ်လုိက္ တယ္လုိ႔ဘဲ မွတ္လုိက္ၾကပါခင္ဗ်၊ကဲ ဆရာေဖျမင့္ကေတာ့ ဒီလုိဆုိေလရဲ႕“ေအာင္ျမင္သူႏွင့္ မေအာင္ျမင္သူ” တဲ့....ဆက္လက္ရႈစားေတာ္မူၾကပါခင္ဗ်ာ...

“တစ္ခ်ိဳ႕လူမ်ား ေအာင္ျမင္ၾကသည္။ အမ်ားစုက မေအာင္ျမင္ၾက။ ဘယ္ေၾကာင့္နည္း။”

“လူ႔ယဥ္ေက်းမႈ သမုိင္းအစေလာက္ကပင္ သည္ေမးခြန္းက လူအမ်ားေခါင္းထဲ ၀င္ခဲ့သည္။ သည္လူက ဘာေၾကာင့္ေအာင္ျမင္ၿပီး၊ ဟုိလူက ဘာေၾကာင့္ မေအာင္ျမရင္သလဲ။ ဘာေၾကာင့္ သည္လူ႔ဘ၀က ခက္ခဲ ပင္ပန္း ေနရသလဲ။ ေအာင္ျမင္သူႏွင့္ မေအာင္ျမင္သူမွာ ဘယ္လုိ ကြဲျပားျခားနားသည့္ စရုိက္လကၡဏာရပ္ေတြ ရွိေနသလဲ။”

“စိစစ္သံုးသပ္ၾကည့္ေတာ့ အထက္ကေမးခြန္းမ်ားအတြက္ အေျဖေပၚလိမ့္မည္ထင္သည္။ ၾကည့္ၾကရေအာင္။”

ေအာင္ျမင္သူ သည္မိမိဘာကုိ အလုိရွိေၾကာင္းေကာင္းစြာသိသည္။ အလုိရွိရာကုိ ရယူုရန္ နည္းလမ္း အၾကံအစည္ လည္းရွိသည္။ မိမိ၌ ရယူႏုိင္စြမ္းရွိသည္ ဟုလည္း ယံုၾကည္သည္။ ၿပီး မိမိ ေန႔စဥ္ဘ၀၏ အခ်ိန္ကာလအမ်ားစု ကုိ မိမိလုိရာ ရရွိေရး ကိစၥထံတြင္ ႏွစ္ျမဳပ္သံုးစြဲသည္။

မေအာင္ျမင္သူ ၌ ဘ၀ရည္မွန္းခ်က္ တိတိက်က် မရွိ။ ေအာင္ျမင္မႈ မေအာင္ျမင္မႈ ဟူသည္ ကံအေၾကာင္း တရားသာျဖစ္သည္ဟု သူ ယံုၾကည္သည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ မလႊဲမေရွာင္သာသည့္ အခါမ်ိဳးမွတစ္ပါး ကိုယ္စြမ္းကုိယ္စ ထုတ္ေလ့မရွိ။

ေအာင္ျမင္သူ သည္ စည္းရံုးေရးသမားေကာင္းျဖစ္သည္။ မိမိအလုပ္ကုိ အစံြထတ္ေရာင္းခ်တတ္သူ ျဖစ္သည္။ မိမိလုပ္ငန္းအစီအစဥ္တြင္ သူတစ္ပါးတုိ႔ အားတက္သေရာ ၀ုိင္း၀န္းပါ၀င္လာေအာင္ စည္းရံုးသိမ္းသြင္းတတ္သူ ျဖစ္သည္။

မေအာင္ျမင္သူ ကား အျပစ္ရွာသမားျဖစ္သည္။ တစ္ဖက္သား ေစတနာပ်က္ေအာင္ လုပ္သူမ်ိဳးျဖစ္သည္။ မိမိႏွင့္ဆက္ဆံရသူ မွန္သမွ်ထံ အဆုိးျမင္စိတ္ေတြ ကူးစက္ပ်ံ႕ႏွံေအာင္ သူ အားထုတ္ေနတတ္သည္။

ေအာင္ျမင္သူ သည္ စဥ္းစားၿပီးမွ စကားေျပာသူျဖစ္သည္။ သူ႔စကားလံုးေတြကုိ အလြန္ခ်င့္ခ်ိန္သည္။ တစ္ဖက္လူမ်ားႏွင့္ ပတ္သက္၍ ႏွစ္သက္စရာ ခ်ီးက်ဴးစရာမ်ားကုိ အထူး ဂရုျပဳေဖာ္ထုတ္သည္။ မိမိ မႏွစ္သက္ သည္ကုိ တတ္ႏုိင္သမွ် သိမ္းဆည္း သုိသိပ္သည္။ ေ၀ဖန္ျပစ္တင္ စကားမဆုိမိေအာင္ သတိထားသည္။

မေအာင္ျမင္သူ ကား ၄င္းႏွင့္ဆန္႔က်င္ဘက္။ မစဥ္းမစား စကားေတြေျပာမည္။ သူ႔စကားေၾကာင့္ တစ္ဖက္လူ စိတ္ထိခုိက္ရမည္။ မိမိကုိ မုန္းတီးေစမည္။ အဲသည္က ဆင့္ပြားလာသည့္ ဆုိးက်ိဳးေတြကုိ မိမိပင္ တစ္ေန႔ ခံစား ရမည္။

ေအာင္ျမင္သူ သည္ အေၾကာင္းကိစၥရပ္မ်ားႏွင့္ပတ္သက္၍ ျပည့္စံုလံုေလာက္စြာ သိရွိၿပီးသည့္အခါမွသာ ယင္းတုိ႔ႏွင့္စပ္လ်ည္းသည့္ မိမိအျမင္ကုိ သူတစ္ပါးေရွ႕၌ က်ိဳးေၾကာင္းသင့္ျမတ္စြာ တင္ျပေျပာဆုိသည္။

မေအာင္ျမင္သူ ကား ေသခ်ာစြာ စူးစမ္းေလ့လာမႈ မျပဳဘဲ ေ၀ဖန္မည္။ မွတ္ခ်က္ခ်မည္။ မိမိလံုး၀နားမလည္ သည့္ ကိစၥကုိလည္း ၀င္ေရာက္စြက္ဖက္ေျပာဆုိမည္။

ေအာင္ျမင္သူ သည္ အခ်ိန္ကုိလည္းေကာင္း၊ ေငြကုိလည္းေကာင္း စနစ္တက်စီမံခန္႔ခြဲသံုးစြဲသည္။

မေအာင္ျမင္သူ ကား အခ်ိန္ကုိ တန္ဖုိးမထား။ ေငြကုိလည္း မေလးစား။ ပစ္စလက္ခတ္ ပရမ္းပတာ ျဖဳန္းတီး ပစ္တတ္သည္။

ေအာင္ျမင္သူ သည္ လူတစ္ဖက္သားကုိ စိတ္၀င္စားသည္။ မိမိႏွင့္ အလုပ္အကုိင္တူသူ ေနရာဌာနတူသူ စသည့္ တစ္နည္းနည္း ဆက္စပ္ပတ္သက္ေနသူမ်ားအား ရင္းႏွီးခင္မင္စြာ ဆက္ဆံတတ္သည္။

မေအာင္ျမင္သူ ကား အလုိမရွိလွ်င္ ဘာသိဘာသာ၊ အလုိရွိမွ ေခၚေျပာဆက္ဆံသည္။

ေအာင္ျမင္သူ သည္ ပြင့္လင္းေသာ စိတ္ထားရွိသည္။ သေဘာထားႀကီးသည္။ မတူေသာ အယူအဆ၊ မတူ ေသာလူမ်ားအေပၚသည္းခံႏုိင္စြမ္းရွိသည္။

မေအာင္ျမင္သူ ကား တံခါးပိတ္ထားေသာ စိတ္မ်ိဳးရွိသည္။ မတူေသာ အယူအဆကုိ မၾကားႏုိင္။ မတူေသာ လူမ်ားကုိ မၾကည့္ႏုိင္။ စိတ္တံခါးပိတ္ထားသည့္ အတြက္ အခြင့္အေရးေကာင္းေတြလည္း သူမျမင္၊ မသိ။ မိတ္ေဆြ အေပါင္းအသင္းတုိ႔၏ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္မူ ဆုိတာမ်ိဳးလည္း သူဘယ္ေသာအခါမွ် မရရွိ။

ေအာင္ျမင္သူ သည္ ေခတ္ႏွင့္ အမီ ရင္ေဘာင္တန္းႏုိင္ေအာင္ အၿမဲႀကိဳးစားသည္။ မိမိလုပ္ငန္း၊ မိမိအသက္ ေမြး၀မ္းေက်ာင္းနယ္ပယ္၊ မိမိ အသုိင္းအ၀ုိင္း စသည္တုိ႔သာမက တစ္ကမၻာလံုးမွာပါ ဘာေတြျဖစ္ေနသလဲ အၿမဲ သိေအာင္ ဂရုျပဳေလ့လာသည္။

မေအာင္ျမင္သူ ကား လတ္တေလာ ပတ္သက္ေနသည့္ကိစၥမွ တစ္ပါး ဘာကုိမွ် အေရးမထား။ ကုိယ္ႏွင့္ တုိက္ရုိက္ မပတ္သက္တာမွန္သမွ် ဘာတစ္ခုမွ မသိ။

ေအာင္ျမင္သူ သည္ ေလာကကုိလည္းေကာင္း၊ ဘ၀ကုိလည္းေကာင္း အျမဲ အျပဳဘက္က ျမင္၊ အျပဳဘက္က ေတြးသည္။ မိမိလုပ္ငန္းေတြ ေအာင္ျမင္ျခင္း၊ ေလာကႀကီးထဲမွာ မိမိအတြက္ တစ္ေနရာ ရရွိျခင္းသည္ မိမိ၏ ေဆာင္ရြက္ခ်က္ေတြ မ်ားျပားျပည့္စံုျခင္း၊ အရည္အေသြးျပည့္၀ျခင္းတုိ႔ေၾကာင့္သာ ျဖစ္ေၾကာင္း ေကာင္းစြာ သိရွိသည္။ သူသည္ ကတိျပဳထားသည္ထက္ ပုိ၍ ေကာင္းမြန္ျပည့္စံုေအာင္ ေဆာင္ရြက္ေပးတတ္သည့္ အေလ့ အထကုိ ေမြးျမဴထိန္းသိမ္းသည္။

မေအာင္ျမင္သူ ကာ ကုိယ္က မေပးဘဲ ရခ်င္သူျဖစ္သည္။ သူ႔မွာ အေခ်ာင္စားခ်င္စိတ္ ႀကီးစုိးေနသည္။ အေခ်ာင္မရသည့္ အခါ သူတစ္ပါးတုိ႔ ေလာဘႀကီးေၾကာင္း ျပစ္တင္ ေျပာဆုိမည္။

ေအာင္ျမင္သူ သည္ ကမၻာ၌ လူျဖစ္လာရျခင္း အတြက္ပင္ ၀မ္းေျမာက္ေက်နပ္ျခင္းျဖစ္သည္။ သူသည္ ပတ္ ၀န္းက်င္အေပၚ ႏွစ္သက္ခင္မင္မႈရွိၿပီး အမ်ားေကာင္းက်ိဳး ေဆာင္ရြက္ရန္လည္း အျမဲတက္ၾကြထက္သန္ ေနသည္။

မေအာင္ျမင္သူ ကား ေလာက ကုိလည္းေကာင္း၊ ပတ္၀န္းက်င္ကုိ လည္းေကာင္း အယံုအၾကည္မရွိ။ သူသိ သည္မွာ သူ႔အက်ိဳးစီးပြားပဲျဖစ္သည္။ သူသည္ ရလွ်င္ ဘနဖူး သုိက္တူးမည့္ သူမ်ိဳးျဖစ္သည္။ သုိ႔တုိင္ေအာင္ သူမႀကီးပြား၊ ႀကီးပြားလွ်င္လည္း ေရရွည္မခံ။

ၿခံဳေျပာရလွ်င္...

ေအာင္ျမင္သူႏွင့္ မေအာင္ျမင္သူကား စိတ္ဓါတ္ေရာ၊ လုပ္ရပ္တြင္ပါ တစ္ဦးႏွင့္တစ္ဦး တစ္ကမၻာစီျခားၾကသူ မ်ားျဖစ္သည္။ ထုိစိတ္ဓါတ္ႏွင့္လုပ္ရပ္မ်ားေၾကာင့္ပင္ သူတုိ႔၏ ဘ၀အေနအထားမ်ားလည္း ကြာျခားသြားရျခင္း ျဖစ္ေပသည္။” တဲ့...

ကဲ မိမိကုိယ္ကုိ ေအာင္ျမင္မယ့္သူလား၊ မေအာင္ျမင္မယ့္လူလားဆုိတာ...ဆန္းစစ္ၾကည့္ၾကပါခင္ဗ်ား....

ေရာက္တတ္ရာရာေလးမ်ား(၃၁)

ဒီေန႔မွဘဲ ဘေလာ့ပုိ႔စ္အသစ္တင္ႏုိင္ေတာ့တယ္။ အလုပ္မအားတာဘဲ အေၾကာင္းျပလုိ႔မျဖစ္ေတာ့ဘူး ထင္တယ္ေနာ္၊ ဟုတ္တယ္ေလ ေပ်ာက္ေနတာ ေတာ္ေတာ္ၾကာတာကုိးဗ်..ေနမေကာင္းျဖစ္ေနလုိ႔ပါ။ တျခား ကိစၥေတြလဲရွိေနေသးတာကုိး၊ အလုပ္ခြင့္ယူထားတဲ့ ႏွစ္ရက္မွာ ေဆးခန္းသြားလုိက္၊ KLကုိသြား ရုပ္ရွင္ၾကည့္ လုိက္နဲ႔ နည္းနည္းၿငိမ့္ေနလုိက္တယ္။ Spider man 3 က ထင္သေလာက္လဲ မေကာင္းပါဘူး Effect ေတြ ေလာက္ဘဲ ေကာင္းတယ္ ဇာတ္လမ္းကေတာ့ သမာရုိးက် ဇာတ္လမ္းမ်ိဳးပါဘဲ၊ ေရာက္တုန္းေရာက္ခုိက္ လက္ထဲက အုန္းသီးေလးနဲ႔ ဟုိရုိက္ ဒီရုိက္လုပ္လာတဲ့ပံုေလးေတြကုိဘဲ ထပ္တင္လုိက္ပါတယ္...

(ဒါက က်ေနာ္ ရုပ္ရွင္သြားၾကည့္တဲ့ေနရာMid Vally Shopping Mall ပါ)

(ဒါက ကုိေရႊျမန္မာမ်ား သြားေနက် ကားမွတ္တုိင္ေပါင္းစံုတဲ့ ေနရာပါ)

(ဒါကေတာ့ ေဇယ်ာျမန္မာစတုိးဆုိင္ရွိတဲ့ အေဆာက္အဦးပါ)
(မေလးရွားနဲ႔နာမည္ေက်ာ္ တရုတ္တန္းပါ အတု အင္မတန္ မွေပါပါတယ္၊)
(က်ေနာ္ သြားတဲ့ ေန႔က ဆန္းေဒး ဆုိေတာ့ ေဇယ်ာ ဆုိင္နားက ပလက္ေဖာင္းေပၚမွာ ေလ်ာက္လည္ၿပီးလုိ႔ အနားယူေနၾကတဲ့ ေရႊျမန္မာမ်ားပါ...)

ေရာက္တတ္ရာရာေလးမ်ား(၃၀)

ဘေလာ့ကုိဒီအတုိင္းပစ္ထားမိတာ ဒီတစ္ေခါက္ေတာ္ေတာ္ေလးကုိ ၾကာပါတယ္၊ မိတ္ေဆြ သူငယ္ခ်င္း၊ အေပါင္းအသင္း မ်ားအား အထူးဘဲ အားနာမိပါတယ္။ မေန႔ကေတာ့ အလုပ္နားရက္လဲ ျဖစ္ျပန္ အိမ္က ပစၥည္း လူၾကံဳေပးလုိက္လုိ႔ KL ကုိေရာက္ျဖစ္ေတာ့ လက္ထဲမွာပါလာတဲ့ အုန္းသီးေလးနဲ႔ ဟုိေလွ်ာက္ရုိက္ဒီေလွ်ာက္ရုိက္ နဲ႔ (ဒါေတာင္ ေတာ္ေတာ္ေလး သတိထားရတာ တစ္ခါတစ္ခါ ကုိယ္ရုိက္ခ်င္တဲ့ ဆုိင္ေလးေတြ၊ ကားမွတ္တုိင္ ေလးေတြ၊ ကင္မရာနဲ႔ခ်ိန္လုိက္ရင္ အဲဒီေနရာမွာ ရွိေနၾကတဲ့ လူေတြက မ်က္ႏွာထိမ်က္ႏွာထားနဲ႔ ျပန္ျပန္ၾကည့္ တတ္ၾကေတာ့ နည္းနည္းဘဲ ရုိက္ႏုိင္ခဲ့တယ္၊ ဒီမွာလဲ ျမန္မာျပည္လုိဘဲ ကင္မရာနဲ႔ခ်ိန္လုိက္ရင္ဘဲ သတင္းေထာက္လား၊ ဂ်ာနယ္လစ္လားလုိ႔ ထင္ေနတုန္းဘဲဗ်)

ငုတ္တုတ္ေလးေတြထုိင္ေနၾကတယ္လူေတြေလ သိတယ္မဟုတ္လား ၾကည့္လုိက္တာနဲ႔သိပါတယ္

ကားေပၚကေနလွမ္းရုိက္ထားတာ ဘာအေဆာက္အဦး လဲေတာ့သိဘူး ဖုန္းကင္မရာဆုိေတာ့ လက္မၿငိမ္ဘူးဗ်

ဘတ္စ္ကားေစာင့္ေနၾကတဲ့လူေတြလဲ အမ်ားႀကီးဘဲေနာ္ (ရန္ကုန္နဲ႔နည္းနည္းတူသလုိလုိ)
ကားေပၚက်ေတာ့ ေနရာေတြမွ အမ်ားႀကီး(ဒါက်ေတာ့ မတူေတာ့ျပန္ဘူး)
ဒါက က်ေနာ္ ေဘာလံုးပြဲသြားၾကည့္ေနက် ေနရာေလး

လာမည့္ တနဂၤေႏြလဲ ၿမိဳ႕ထဲသြားဦးမလုိ႔ အဲဒီအခါက်မွ ထပ္ရုိက္ဦးမယ္ ၿပီးရင္ထပ္တင္ဦးမယ္ေနာ္

ေရာက္တတ္ရာရာေလးမ်ား(၂၉)

“ႏွစ္သစ္ကူးလုိ႔...ခ်စ္ဦးကုိရွာေဖြ....
ဘယ္အရပ္ဌာေန....
ဘယ္ဆီမ်ားသြားပါလိမ့္....
ေနစိမ့္တဲ့သူေရ...”
“ပန္းပိေတာက္၀ါေတြ..
ပန္းပိေတာက္၀ါေတြ...
ေရႊရည္လူးဖူးပြင့္ခဲ့ၿပီေလ...”
“ခ်စ္ဦးေမေရ...
ပန္းပြင့္ကုိ..လွမ္းလင့္ကာေျခြ....
ေပးခ်င္လွေပ...
ေပးခ်င္လွေပ...”
ဟုိးအေ၀းကေန ၿငိမ့္ၿငိမ့္ေညာင္းေညာင္း ၾကားလုိက္ရတဲ့ သၾကၤန္ သီခ်င္းေၾကာင့္ အိမ္ေမာက်ေနရာကေန ရုတ္တရက္ ထထုိင္လုိက္မိသည္ ၿပီးေတာ့မွ မိမိဘာသာ ျပန္စဥ္းစားရင္း ရယ္ခ်င္စိတ္ကုိ မနည္းထိန္းထားရသည္။ “ေအာ္ ငါအိပ္မက္ မက္ေနတာပါလား” ေရႊျမန္မာမ်ားအေလးအျမတ္ထားတဲ့ ႏွစ္သစ္ကူး အခ်ိန္အခါေရာက္ေတာ့မည္ မေလးရွားေရာက္ကတည္းက ျမန္မာ့ဆယ့္ႏွစ္လရာသီပြဲေတာ္ေတြ ကုိေမ့ေနတာၾကာၿပီ၊ ႏွစ္ကူး သၾကၤန္ကုိသာ အမွတ္ရသည္။ ဘာလျပည့္လုိ႔ ဘာလကြယ္မွန္းေတာင္လံုး၀ေမ့ေနမိၿပီ။ တစ္ခါတစ္ရံ အလုပ္က နည္းနည္းေနာက္က်ၿပီး ျပန္လာလုိ႔ လမင္းႀကီး ထိန္ထိန္သာေနတာျမင္မွ လျပည့္ေနၿပီဆိုတာ သိရသည္။ ႏွစ္စဥ္သၾကၤန္နားနီးတုိင္း သၾကၤန္သီခ်င္းမ်ား အျပိဳင္အဆုိင္ထြက္ေနၾက ဟုိ ကုိရင္ဂုိတုိ႔၊ ကုိဂေရဟမ္နဲ႔ကုိဘုိဘုိတုိ႔ တြဲဖက္သီဆုိထားၾကတဲ့ “ႏွစ္သစ္လက္ေဆာင္” ပင္ နံပါတ္(၅)ေရာက္ေန ၿပီ၊ သၾကၤန္သီခ်င္းကလဲ သၾကၤန္နားနီးမွ နားေထာင္လုိ႔ေကာင္းသည္ လက္ခုပ္ကေလး တျဖိဳင္ျဖိဳင္ စည္းခ်က္ လိုက္ၿပီး ၿငီးဆုိရသည္မွာ ေပ်ာ္ရြင္ဖြယ္အတိ။ ဒီတစ္ႏွစ္လဲ အရင္ၿပီးခဲ့ေသာ (၂)ႏွစ္တုန္းကလုိ မေလးရွား သၾကၤန္ေလးအား အစဥ္အလာမပ်က္က်င္းပလုိက္ဦးမည္။ က်င္းပမည္သာ ေျပာသည္ မေလးရွားမွာ ရွိသည့္ ျမန္မာဘုန္းႀကီးေက်ာင္းကတစ္ေက်ာင္းတည္း(က်ေနာ္တုိ႔ေနတဲ့ေနရာႏွင့္နီးနီးနားနားျဖစ္ေသာ)၊ ေက်ာင္းရွိ ေက်ာင္းေနကုိယ္ေတာ္မ်ားက တစ္ကယ့္ နည္းနည္းရယ္ ဒီမွာ ေရာက္ရွိေနတဲ့ေရႊျမန္မာမ်ားက ေတာ္ေတာ္ မ်ားေနၿပီ ထုိ႔ျပင္ သူ႔ထက္သူလူစြမ္းေကာင္း မ်ားခ်ည္းသာ၊ ႏွစ္သစ္ကူး ျမန္မာသၾကၤန္ကုိ သူ႔ေနရာလဲလုပ္ ကုိယ့္ေနရာလဲလုပ္ ဆုိေတာ့ ဘုန္းႀကီးပင့္ဖုိ႔ အတြက္ အေတာ္အခက္အခဲျဖစ္ရသည္။ တစ္ႏွစ္လံုးေနမွ တစ္ခါ သာလုပ္ရတဲ့အလွဴပြဲေလးဆုိေတာ့ႏွစ္ဆန္းတစ္ရက္ေန႔တြင္သာ လုပ္ခ်င္ၾကသည္။ သူကလဲ ႏွစ္ဆန္းတစ္ရက္ ကုိယ္ကလဲႏွစ္ဆန္းတစ္ရက္ဆုိေတာ့ ဘုန္းႀကီး အေလွ်ာက္ဦးတဲ့သူသာရသည္။ က်န္သည့္သူမ်ား တျခားရက္ ေရႊ႕ေပေတာ့၊ ဒီႏွစ္ေတာ့ က်ေနာ္တုိ႔ဦးဦးဖ်ားဖ်ား ဘုန္းဘုန္းအားႀကိဳတင္ေလွ်ာက္ၾကားထားသျဖင့္ ႏွစ္ဆန္းတစ္ ရက္ေန႔တြင္ၾကြေရာက္မည္ဟု ကတိေပးသည္။ ေပ်ာ္လုိက္သည့္ျဖစ္ခ်င္း လာေရာက္သည့္ ဧည့္သည္မ်ားအား ဒံေပါက္ထမင္းႏွင့္ေရႊရင္ေအးတုိက္မည္..ကဲ...ကဲ..အလွဴပဲြေန႔က်..ဗီြဒီယုိရုိက္ၿပီး..အားလွ်င္ Blog မွာတင္မည္။ ခုေလာေလာဆယ္ေတာ့ ဖိတ္စာေလးဘဲၾကည့္ထားၾကဦးေနာ္....ဓါတ္ပံုေလးက ကုိဆန္းဦးBlogကေန ခြင့္ေတာင္ၿပီး ကူးလာတာပါ....

ေရာက္တတ္ရာရာေလးမ်ား(၂၈)

ခုတစ္ေလာ..က်ေနာ္..အလုပ္ေတာ္ေတာ္မ်ားေနပါတယ္ခင္ဗ်ာ..မ်ားဆုိ..သူမ်ားအက်ိဳးေဆာင္လုပ္ငန္း ေတြခ်ည္းဘဲ...လုိက္လုပ္ေနလုိ႔ပါ...ေနာက္တစ္ခ်က္က...ရံုးက..မန္ေနဂ်ာက...အခ်ိန္တုိင္းလုိလုိရွိေနလုိ႔...Blogger ဘက္ကုိ..လံုး၀မလွည့္ႏုိင္ဘူးျဖစ္ေနတယ္...Internet ကုိလံုးလံုးမတက္ႏုိင္ တာဗ်ာ....ကုိယ္က..လုပ္မယ္ႀကံတုိင္း...သူက..ကုိယ့္စားပြဲနားေရာက္လာၿပီး..ဟုိဟာ..ညြန္ၾကား...ဒီဟာ..ညြန္ၾကားရင္းဆုိေတာ့..ဘာမွကုိ..လုပ္လုိ႔မရေတာ့ဘူးျဖစ္ေနတယ္.... ေနာက္ၿပီး...က်ေနာ့္...အလုပ္ထဲက ေရႊျမန္မာညီအစ္ကုိေမာင္ႏွမမ်ားစုေပါင္းၿပီး...ျမန္မာသၾကၤန္လုပ္မယ္လုိ႔...ႀကံစည္ထားေတာ့...ျဖစ္ေျမာက္ေအာင္..၀ုိင္း၀န္းေဆြးေႏြးရ...ပိုက္ဆံေကာက္ရနဲ႔..အလုပ္ တာ၀န္လစ္ဟင္းမွာလဲစုိးရိမ္....သၾကၤန္အတြက္...စီစဥ္ရနဲ႔...တစ္ေယာက္တည္းကုိ..လံုးလည္ခ်ာလည္လုိက္ ေနတာပါဘဲဗ်ာ.....အဲဒီထဲကမွ...က်ေနာ္..Blog အတြက္..ေရးသားဖုိ႔အစီအစဥ္ရွိပါတယ္လုိ႔ေျပာပါရေစ... ဘာျဖစ္လုိ႔..ဒီလုိေျပာရသလဲဆုိေတာ့..ေတာ္ေတာ္ၾကာ..“မေလးရွားကေန..ထြက္ေျပးသြားျပန္ၿပီလား”လုိ႔ Cbox မွာ..လာေအာ္ၾကမွာကုိ..ေၾကာက္လြန္းလုိ႔ပါ...ဟုတ္ကဲ့ပါ..“မေလးရွားႏုိင္ငံကုိေအာက္လမ္း ကေန၀င္ေရာက္လာၿပီး...ထုိင္းႏုိင္ငံမွာ..ေသာင္တင္ေနၾကတဲ့..ေရႊျမန္မာမ်ားအေၾကာင္း” ကုိေရးမယ္လုိ႔ စိတ္ကူးထားပါတယ္...အခ်က္အလက္မ်ားလည္းစုေဆာင္းေနပါတယ္....မၾကာမီ..လာမည္..ေမွ်ာ္...ပါ..ခင္ဗ်ာ.

ေရာက္တတ္ရာရာေလးမ်ား(၂၇)

က်ေနာ္ ျဖစ္ေစခ်င္တဲ့ဆႏၵေလးတစ္ခုေတာ့...တစ္ေန႔ေန႔မွာအေကာင္အထည္ေပၚလာလိမ့္ႏိုးႏုိးနဲ႔..ေမွ်ာ္လင့္ ေစာင့္စားေနရတာ....ကုိစုိးေဇယ်ရဲ႕Blogကုိ..၀င္ဖတ္မိတဲ့အခ်ိန္မွာေတာ့..ျဖစ္လာေတာ့မယ္ဆိုတာ..သိလာရ ပါတယ္...ဘာျဖစ္လုိ႔လဲဆုိေတာ့..သူ႔ရဲ႕ဦးေဆာင္ႀကိဳးပမ္းမႈေၾကာင့္..က်ေနာ့္တုိ႔..ျမန္မာBloggerေတာ္ေတာ္မ်ား မ်ားရဲ႕အေရးအသားမ်ားကုိစာမ်က္ႏွာေပၚမွာဖတ္ရပါေတာ့မယ္..က်ေနာ္..ျမန္မာ..Blogger အသုိင္းအ၀ုိင္း ေလးကုိျဖစ္ေစခ်င္တာ..ၾကာပါၿပီ...ဘာျဖစ္လုိ႔လဲဆုိေတာ့...တစ္ေယာက္တစ္မ်ိဳးစီေရးေနၾကတဲ့အေရးအသား ေလးမ်ားကုိ..တစ္ေနရာတည္းမွာစုစုစည္းစည္းျမင္ရမယ္ဆုိရင္ေတာ့..ဘယ္ေလာက္ေကာင္းလုိက္တဲ့အရသာ ျဖစ္မလဲ..စဥ္းစားသာၾကည့္ေတာ့ဗ်ာ..အရင္တုန္းက..ကုိညီလင္းဆက္တုိ႔လုပ္တာေတြ႕ရတယ္....Myanmar Blogger Directory ဆုိတဲ့Blog အဲဒါေလးကုိ က်ေနာ္..အရမ္းသေဘာက်တာဗ်...ေနာက္ေတာ့..ဘယ္လုိျဖစ္တယ္..မသိပါဘူး..ကုိညီလင္းဆက္လဲ..Blog အသုိင္းအ၀ုိင္းကေန..ေတာ္ေတာ္ၾကာၾကာေလး ေပ်ာက္သြားတယ္...အဲဒီblogေလးလည္း Update မျဖစ္ေတာ့ဘူးေပါ့ခင္ဗ်ာ...ဘာဘဲ.ေျပာေျပာပါ...က်ေနာ္ကေတာ့..ဒီအစီအစဥ္ေလးကုိ သေဘာက်တယ္ခင္ဗ်...က်ေနာ္ေတာင္..စိတ္ကူးေတြဘာေတြယဥ္ၿပီး..စာအုပ္ကုိ..နာမည္ ေတာင္လုိက္ေပးေနမိေသးတယ္..ဗ်...“ျမန္မာBloggerရပ္၀န္း”ဆုိရင္..မေကာင္းဘူးလား...ႀကိဳက္တဲ့သူေတြ ႀကိဳက္သလုိေပးၾကပါ...က်ေနာ္ကေတာ့...ဒီနာမည္ေလးကုိ..သေဘာက်တယ္ဗ်....ေနာက္ၿပီး..ဒီစာအုပ္ကေလးကုိ..လစဥ္ထုတ္အေနနဲ႔ႀကိဳးစားၿပီးထုတ္ေ၀ျဖစ္ရင္ေကာင္းမယ္ဗ်...ဘာျဖစ္လုိ႔လဲဆုိေတာ့..Blogger မ်ားထဲမွာ..ေန႔စဥ္နဲ႔အမွ်..သတင္းေတြကုိ ဦးစားေပး ေဖာ္ျပေပးေနတဲ့..သူေတြေတာ္ေတာ္မ်ားတယ္...က်ေနာ္ကေတာ့..Blog ေတြေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား..လုိက္ဖတ္ ရင္..မေရာက္ဖူးေသးတဲ့ေနရာေတြကုိေရာက္ရသလုိခံစားရတယ္ဗ်...ကဲေလ..ဘာဘဲျဖစ္ျဖစ္..ဒီလုိ..စာအုပ္ စာတန္းနဲ႔ျဖစ္လာေတာ့..ျဖစ္ေျမာက္ေအာင္..အားလံုး၀ုိင္း၀န္းႀကိဳးပမ္းၾကရမွာေပါ့..ေနာက္ၿပီး..ထုတ္မွာက... ျမန္မာျပည္မွာျဖစ္တဲ့အတြက္...Blog လုိေတာ့..လြတ္လြတ္လပ္လပ္..ေဖာ္ျပခ်င္တုိင္း...ေဖာ္ျပလုိ႔ရမွာ..မဟုတ္ ဘူးေပါ့ခင္ဗ်ာ...ကဲ..ကုိစုိးေဇယ်ေရ..က်ေနာ္...ဘယ္လုိကူညီရမလဲခင္ဗ်ာ....တတ္ႏုိင္တဲ့ဘက္ကေန..ကူညီ ခ်င္ပါတယ္....အေ၀းေရာက္...ျမန္မာ..Blogger..မ်ားအတြက္ပါ..နည္းနည္းထည့္သြင္း..စဥ္းစားေပးပါလုိ႔...ေတာင္းပန္ပါရေစခင္ဗ်ာ......

ေရာက္တတ္ရာရာေလးမ်ား(၂၆)

Blog post အသစ္ ေရးမယ္...ေရးမယ္နဲ႔ေတာ္ေတာ္နဲ႔ကုိမေရးႏုိင္ဘူးဗ်ာ...ကုိယ္ကလည္း..အလုပ္မ်ားေနတာ ပါပါတယ္...အလုပ္မ်ားဆုိ...က်ေနာ္တုိ႔ရဲ႕အလုပ္ရွင္က..ေနာက္ထပ္ဆုိင္သစ္တစ္ဆုိင္ထပ္ဖြင့္တာကုိး.. ပုိက္ဆံ ရွိၿပီးသားလူကလည္း...ထပ္ရွိခ်င္တာဘဲ...ပုိက္ဆံမရွိေသးတဲ့လူကလည္း...ရွိေအာင္ႀကိဳးစားေနၾကတာဘဲ... ဒီလုိနဲ႔ဘဲ...ပုိက္ဆံသံသရာႀကီးထဲမွာ..တ၀ဲ၀ဲတစ္လည္လည္ျဖစ္ရင္း..ေမာင္းဖုန္းတစ္ေယာက္လည္း...မေလးရွားကေန...မျပန္ႏုိင္ျဖစ္ေနပါေတာ့တယ္....(အမွန္ကေတာ့...ကုိယ့္ဘာသာကုိမျပန္ခ်င္လုိ႔မျပန္တာမ်ား ပုိက္ဆံကုိယ္ လုိက္လႊဲခ်ေနတယ္...) ထားလုိက္ပါေတာ့...ဒီၾကားထဲ..မေလးရွားကေန..ထြက္ေျပးသြားၿပီလားလုိ႔...Cboxမွာလာေအာ္တဲ့သူနဲ႔ေတာင္ႀကံဳရေသးတယ္....
ကုိေရႊျမန္မာမ်ား...မေလးရွားကုိဘယ္ေလာက္ေတာင္လာဖူးၾကတယ္...မသိဘူး...ျမန္မာျပည္မွာရွိေနတဲ့လူက.. Nasi Lemak ကုိ အရမ္းႀကိဳက္တယ္လုိ႔ေျပာတာ...က်ေနာ္..ၾကံဳဖူးတယ္ဗ်...Nasi Lemak ဆုိတာ..ဒီကလူမ်ား..သေရစာ..စားသလုိစားေနၾကတဲ့စားေသာက္ကုန္ပါ...အုန္းထမင္းကုိ..ငရုတ္သီးစပ္စပ္ပါတဲ့အခ်ည္ရည္ရယ္...ငါးေျခာက္ေသးေသးေလးေတြ ေၾကာ္ထားတာကုိ(က်ေနာ္တုိ႔ဆီမွာေတာ့..ငါးညီတူလုိ႔ေခၚတယ္ထင္တာဘဲ..ေနာက္တစ္မ်ိဳးက..သဲေျခာက္ကေလးေတြတဲ့..က်ေနာ္ေတာ့သိပ္မသိဘူး...ဒီမွာေခၚတာကေတာ့ Ikan Bilis Halus putih လုိ႔ေခၚတယ္..ဗ်) ထည့္စားတာပါ...နည္းနည္းေလးမွ...တကယ့္ကုိနည္းနည္းေလးပါ...ဒီကလူေတြ ထမင္းခ်က္တာ..က်ေနာ္တုိ႔ဆီကလုိ...ေပ်ာ့ေပ်ာ့ေပ်ာင္းေပ်ာင္းမရွိဘူးဗ်...ဆန္ေၾကာင့္လုိ႔ က်ေနာ္ထင္တာဘဲ.. ေန႔တုိင္းခ်က္စားေနတဲ့ဆန္ကလည္း..အနံ႔မရွိ..အရသာမရွိနဲ႔ဗ်ာ....ေရႊျပည္ႀကီးက...ေပၚဆန္းေမႊး..ကုိအရမ္း သတိရတာဘဲ....ခ်က္လုိက္ရင္မ်ား..အနံ႔ေလးကုိသင္းလုိ႔....ထမင္းကုိ..ဒီအတုိင္း..ဆီဆမ္းစားရင္..ခ်ိဳလုိ႔ဗ်ာ... ဆီကလည္း..စားအုန္းဆီဘဲ..စမ္းအုန္း..စားလုိ႔ေကာင္းတယ္ဗ်...ဒီက..ဆန္ကုိ..အဲဒီလုိမ်ား..လုပ္လုိက္ရင္ ဘာအနံ႔ႀကီးမွန္းကုိမသိဘူး...အနံ႔တစ္မ်ိဳးထြက္လာတယ္.....ထမင္းကုိဆီဆမ္းစားလုိ႔ကုိမရတာဗ်...
ေအာ္ဒါနဲ႔..စကားမစပ္..က်ေနာ့္ကုိယ္..မေလးရွားကေနထြက္ေျပးသြားၿပီလားလုိ႔..လာေအာ္တဲ့လူေရ...လမ္းႀကံဳရင္ေပၚဆန္းေမႊးေလး...(၄)(၅)ျပည္ေလာက္...Air mail ကေန ပါဆယ္လုပ္ၿပီး...ပုိ႔ေပးပါလားဗ်ာ....

ေရာက္တတ္ရာရာေလးမ်ား(၂၅)

က်ေနာ္ အလုပ္(၃)ရက္ပိတ္တာ...(၁)ရက္မွာ မန္ေနဂ်ာက..အလုပ္ဆင္းခုိင္းတာနဲ႔..(၂)ရက္ဘဲနား လုိက္ရတယ္....နားတဲ့(၂)ရက္မွာေတာ့(၁)ရက္က..မေလးရွားရဲ႕နာမည္အႀကီးဆံုး Genting Highlands ကုိ သြားလိုက္တယ္...ဒီကုိအလုပ္လာလုပ္တဲ့သူဘဲျဖစ္ျဖစ္...အလည္လာတဲ့သူဘဲျဖစ္ျဖစ္...အဲဒီေနရာကုိမေရာက္ဘူးရင္..မေလးရွားေရာက္တယ္လုိ႔မေခၚႏုိင္ပါဘူး..အဲဒီေလာက္ေတာင္နာမည္ႀကီးတာ... နာမည္ႀကီးမွာေပါ့...ေလာင္းကစား၀ုိင္းေတြေရာ...Shopping mall ေတြေရာအစံုရွိတာကုိး...Kuala Lumpur ကေနကားစီးသြားရင္ ၄၅မိနစ္ေလာက္ဘဲၾကာပါတယ္..... ျမန္မာျပည္က..ေတာင္ႀကီးၿမိဳ႕ေတာ္နဲ႔ခပ္ဆင္ဆင္တူတယ္ဗ်...ရာသီဥတုကုိေျပာတာပါ....အေဆာက္အဦေဆာက္ထားတာ ေတြကေတာ့မတူဘူးေပါ့...ေအးကလည္းေတာ္ေတာ္ေလးကုိေအးတာ...က်ေနာ္တုိ႔က..ညအိပ္ညေနေတာ့ မသြားႏုိင္ပါဘူး...ေန႔ခ်င္းျပန္ဘဲေပါ့ခင္ဗ်ာ..အစစအရာရာကလည္း..အလြန္ေစ်းႀကီးတာကုိးခင္ဗ်........ ကစားကြင္း၀င္ေၾကးကတင္..တစ္ေယာက္ကုိ ရင္းဂစ္(၃၇)က်ပ္ခင္ဗ်...အစံုေတာ့ကစားလုိ႔ရပါတယ္...က်ေနာ္ ေရာက္သြားတဲ့ေန႔ကလည္း...Public Holiday ကလည္းျဖစ္ျပန္ Sunday လည္းျဖစ္ျပန္ဆုိေတာ့ အဲဒီေနရာမွာ လူေတြဗ်ာ..မ်ားျပားလုိက္တာ...တုိးမေပါက္ေအာင္ဘဲခင္ဗ်...ဘာမွ..ျဖစ္ျဖစ္ေျမာက္ေျမာက္ မကစားခဲ့ရပါဘူး... ကုိေရႊျမန္မာမ်ားလည္း..လာလုိက္ၾကတာဆုိတာ...တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ မ်က္ႏွာျမင္ရင္ဘဲ..သိပါတယ္..ေမးစရာကုိမလုိတာ... အဲဒီေလာက္..ေသြးကစကားေျပာတယ္...ဆုိရမွာေပါ့..ခင္ဗ်ာ...ဟဲ...ဟဲ... သူတုိ႔ကေတာ့..ေျပာၾကပါတယ္..သူတုိ႔ေနရာကုိ..အမႊန္းတင္ၿပီးေတာ့...ေျပာတာေပါ့..အေရွ႕ေတာင္အာရွရဲ႕ Las vegas ဆုိဘဲ..ဗ်....က်ေနာ္ေတာ့..Las vegas မေရာက္ဘူးေတာ့..မႏႈိင္းတတ္ပါဘူးဗ်ာ....... ဘာမွ..ဗဟုသုတ..ရစရာေတာ့မရွိပါဘူး...ေလာင္းရင္းကစားရင္းပုိက္ဆံကုန္သြားလုိ႔..လက္မွာပတ္ထားတဲ့.. နာရီလာေရာင္းတဲ့သူနဲ႔ေတာင္..ႀကံဳရေသးတယ္.....

ေရာက္တတ္ရာရာေလးမ်ား(၂၄)

မေန႔က Gmailမွာ၀င္ၿပီး Mail check ေနတုန္း..လူတစ္ေယာက္ Invited လုပ္ၿပီး စကားေျပာလာတာနဲ႔..က်ေနာ္လည္း..ဒီအေၾကာင္းေလးကုိေရာက္တတ္ရာရာေလးမ်ားအေနနဲ႔ ေရးခ်င္စိတ္ေပါက္လာလုိ႔ ေရးလုိက္မိတာပါ...လက္စြဲေတာ္..စကားအတုိင္းဘဲေပါ့ခင္ဗ်ာ..“ဘာရယ္ညာရယ္ေတာ့မဟုတ္ပါဘူး” ေပါ့....

သူကေျပာတယ္ဗ်...က်ေနာ္ရဲ႕Blog post ေတြကုိမဂၢဇင္းတစ္ေစာင္မွာ ထည့္မလုိ႔ဆုိဘဲခင္ဗ်ာ...ကုိယ္က “ေရာက္တတ္ရာရာ”ေတြကုိေလွ်ာက္ေရးထားတာဆုိေတာ့ဖတ္ခ်င္တဲ့လူမ်ားရွိပါ့မလားလုိ႔ထင္ထားတာ..ခုေတာ့ ဒီလုိလာေျပာတယ္ဆုိေတာ့..ဘ၀င္ေလဟပ္သြားတယ္ဘဲေျပာရမွာေပါ့ခင္ဗ်ာ......

ဒါေပမယ့္ခင္ဗ်ာ..ကုိယ့္ထက္အေရးအသားေရာ...ဗဟုသုတ..ရသေပးစြမ္းႏုိင္တဲ့..bloggerမ်ား..အမ်ားအျပား ရွိပါေသးတယ္ဗ်ာ...Blog ကုိ(၅)ရက္ေလာက္ပစ္ထားမိတဲ့အတြက္ေရာ...Post အသစ္မတင္ႏုိင္တဲ့အတြက္ပါ.. အစ္ကုိေတာ္အစ္မေတာ္မ်ားနဲ႔..Bloggerမိတ္ေဆြအေပါင္းအသင္းမ်ားအား..ဒီPosteနဲ႔တကြ အႏူးအညြတ္ ေတာင္းပန္အပ္ပါတယ္....ေအာ္..ဒါနဲ႔စကားမစပ္.......က်ေနာ့္ကုိ..Chat လုပ္တဲ့သူက..ကုိဘာညာ ခင္ဗ်..သူနဲ႔ ဆက္သြယ္ခ်င္တယ္ဆုိရင္ေတာ့..သူရဲ႕Blogကုိလည္းေကာင္း.. hitke2aung@gmail.com ကုိလည္းေကာင္း.. ဆက္သြယ္ေမးျမန္းႏုိင္ၾကပါတယ္ခင္ဗ်ာ....

ေရာက္တတ္ရာရာေလးမ်ား(၂၃)

ကဲ...မေန႔က..အဆက္ေလးမ်ားကုိ ဆက္လက္တင္ျပလုိက္ပါတယ္..ခင္ဗ်ာ.... Post အရမ္းရွည္သြားမွာတဲ့အတြက္....ႏွစ္ပုိင္းခြဲၿပီး..ေရးသား..တင္ျပလုိက္ရျခင္းျဖစ္ပါတယ္..... Post ေတြမ်ားသည္ထက္မ်ားေအာင္..တင္တယ္လုိ႔လည္း...မထင္လုိက္ပါနဲ႔ခင္ဗ်ာ... ဘာေတြေရးမွန္းထပ္မသိဘူးဆုိရင္ေတာ့..ေျပာခ်င္တုိင္းသာေျပာၾကပါ...လံုး၀အားမနာပါနဲ႔ခင္ဗ်ာ.......

Chinese
The Chinese first arrived in Malaysia in the 15th century, when the Ming Princess Hang Li Po and her entourage arrived in Malacca, to establish a thriving community which gave rise to the Babas and Nyonyas of today. But it was not until the 19th century that the Chinese had the biggest impact on the social and religious landscape of this nation, as migrants from southern China came in droves to seek their fortune in the tin mines of Perak and Selangor. Initially, the Chinese immigrants made their livelihood as labourers, but soon many ventured into trade and industry, thriving in the former Straits Settlements of Penang and Singapore, showing an almost natural head for business. But the settlement of the Chinese migrants wasn't all smooth sailing. In 1948 a Communist insurrection, known as the Emergency period, began. The Communist guerrillas largely recruited from among the Chinese population, employing terrorist tactics, which prompted the resettlement of nearly half a million Chinese by the British. The insurgency eventually failed, and the Emergency was declared over in 1960. Ironically, the Emergency spurred the movement for Independence which, through the efforts of leaders from all the major ethnic communities in Malaysia, was realised in 1957. The first government was a loose coalition of Malay, Chinese and Indian parties called the Alliance party. This successful multiethnic political collaboration continues till today. Today, the Chinese form about 35% of the total population. Many still retain ties with their ancestral homeland, but ask any one of them, and they will tell you that they are Malaysians first. Festivals and special occasions that the community celebrates include the Lantern Festival, Cheng Beng and of course, Chinese New Year, the time when the streets come alive with spectacular sights like the lion dance.

Indian
The Indian community in Malaysia is the smallest of the three main ethnic groups, accounting for about 10% of the country population. Tamils, Malayalees and Telegu-speaking people make up over 85% of the people of Indian origin in the country.
The Punjabis (mostly Sikhs) are also substantial in number and the people of Pakistani, Bangladeshi and Sri Lankan origin are included in the ndian? category for statistical purposes.
Indians first came to Malaya for barter trade, especially in the former Straits Settlements of Singapore, Malacca and Penang.
However, when India came under British rule, Indian labourers were sent to Malaya to work on sugar cane and coffee plantations and later in the rubber and oil palm estates. Some of them also came to work on the construction of buildings, roads and bridges.
These labourers were mostly Hindu Tamils from Southern India and they were supervised by kanganis (overseers) and mandurs (foreman) who were from the upper caste Tamils.
Sri Lankan Tamils came to Malaya as white-collar workers, holding jobs like clerks and hospital assistants. As for the Punjabis from Punjab (North India), most of them joined the army in Malaya while some handled the bullock-cart services in the country.
One of the main reasons the Indians willingly left their homeland for Malaya was because of the caste system being practiced in their country. Under the system, those who are born into the lower castes can never improve their standing in society.
The Indians who came to Malaysia brought with them the Hindu culture ? its unique temples, delicious cuisine and colourful garments. Hindu tradition remains strong until today in the Indian community of Malaysia.
There also the Chitty community in Malacca ? similar to the Babas and Nyonyas, it is the result of the assimilation between the Indian immigrants and local culture. Though they remain Hindu, the Chitties speak Bahasa Malaysia and their women dress in sarong kebayas instead of sarees.
However other Indian Hindus retain their vernacular languages and dialects. The community celebrates two main festivals ? Deepavali and Thaipusam ? and many other smaller religious events each year. Indians in Malaysia mainly speak Tamil, Malayalam, Telegu and some Hindi.

ေရာက္တတ္ရာရာေလးမ်ား(၂၂)

ဘာရယ္ ညာရယ္ေတာ့မဟုတ္ပါဘူးဗ်ာ...English လုိ တင္လုိက္လုိ႔လဲ က်ေနာ့္ကုိ..စြတ္အထင္ႀကီးမသြားပါနဲ႔ဦး....Blogကုိမနည္း Update လုပ္ေနရတယ္ဗ်....အလုပ္က အဲဒီေလာက္ကုိအားတာ...ေနာက္ထပ္ ေနရာသစ္၊ ဆုိင္သစ္ကုိ......... ေျပာင္းရမွာဆုိေတာ့ အလုပ္ေတာ္ေတာ္မ်ားေနတာပါ ...... က်ေနာ္ဖတ္ဖူးမွတ္ဘူးတဲ့..မေလးရွားအေၾကာင္းေလးေတြကုိ...“ျဖတ္ညွပ္ကပ္” နည္းနည္းလုပ္ၿပီး...ေရးသားတင္ျပလုိက္ပါတယ္ခင္ဗ်ာ...ဗဟုသုတအနည္းငယ္ရတယ္ဆုိရင္ဘဲ..ေက်နပ္မိပါတယ္... ဘာေတြေရးထားလဲမသိဘူးဆုိရင္ေတာ့...ေရးသားသူ က်ေနာ္မ်ိဳးအား..Cbox တုိ႔ Blog comment မ်ားကေန.. အမ်ိဳးမ်ိဳးေသာနည္းမ်ားနဲ႔..အားမနာပ..ေျပာဆုိ..ေရးသားႏုိင္ၾကပါတယ္ခင္ဗ်ာ......

Malay
The largest ethnic group in Malaysia, accounting for more than half of the total population today, is the Malays. Its origins can be traced back to Yunnan China through the Proto-Malays and Deutero-Malays, which belong to the broader-based Malayo-Polynesian group of races. These early aboriginal groups first reached the peninsula around 2000BC. Since their arrival, the cultures of the peninsular Malays have been shaped and reshaped through the many influences including those from the surrounding areas of Jawa and Sumatra, the Indian sub-continent, China, the Middle East, and the West - due largely to the strategic position for trade, resulting in variations in customs and social identities. Perhaps the most significant influence that has served as a unifying and binding factor among the Malays is the religion of Islam. Today, almost all Malays in Malaysia are Muslims. However, though Islam has long been associated with the Malays, the animistic and Hindu influence of the past linger, affecting traditional beliefs, customs and rituals; a fusion of cultures which manifests in the arts, festivals and important ceremonies. Examples of ceremonies that demonstrate the extraordinary cultural merging are the Malay wedding ceremony and the piercing of earlobes, both of which incorporate elements of Hindu tradition. Prominent festivals celebrated include Hari Raya Puasa, Hari Raya Haji/Korban, Awal Muharram and Maulud Nabi. The Malays, along with the indigenous people, form a group called bumiputra, a Bahasa Malaysia term which literally means "sons of the soil", which accords them special privileges as enshrined in the Constitution.

Hari Raya Puasa
Muslims celebrate the festival of Aidilfitri ? popularly known as Hari Raya Puasa, or simply Hari Raya (Day of Celebration) in Malaysia ? to mark the culmination of Ramadhan, the holy month of fasting.
It is a joyous occasion for Muslims, as it signifies a personal triumph, a victory of self-restraint and abstinence, symbolising purification and renewal.
Prayers at the National Mosque during Ramadan
Fasting during the month of Ramadhan is compulsory or wajib, whereby Muslims are required to abstain from satisfying their most basic needs and urges, daily, between sunrise and sunset. It is one of the five tenets of Islam; as is the paying of zakat (alms tax for the poor), which must be tithed by the end of Ramadhan.
In Malaysia, the period of fasting ends when the new moon is sighted on the evening of the last day of Ramadhan. The actual sighting is conducted by state appointed religious officials at various vantage points (usually at hilltops) throughout the country.
If the crescent is sighted, the following day is then declared the first day of Aidilfitri, which is also the beginning of the 10th month of the Muslim calendar Syawal.

A time to forgive and forget
Aidilfitri is celebrated for the whole month of Syawal, but in Malaysia, only the first two days are observed as public holidays. It is widely common however, to see Muslims taking the first week off from work.
Urbanites make their annual pilgrimage to their hometowns (this is popularly referred to as balik kampung), to be with parents, relatives and old friends. Thus, cities like Kuala Lumpur get relatively quiet during the festive season of Aidilfitri.
Balik kampung
The Muslim community ushers in the first day of Aidilfitri by congregating at mosques for morning prayers. Everyone is usually decked out in their traditional best to mark the special occasion. Men are usually dressed in Baju Melayu, while the Baju Kurung, the quintessential Malay attire for females, is the prefered choice for the fairer sex.
Then it's usually breakfast at home with the family, followed by a visit to the cemetery where deceased loved ones are remembered; graves are cleaned and cleared of overgrowth, and prayers are offered to Allah.
This is also a time to forgive and forget past quarrels. Asking for pardon is done in order of seniority. The younger members of a family approach their elders (parents, grandparents etc) to seek forgiveness, to salam (Muslim equivalent of a handshake), then kiss the hands of the older person as a sign of respect.
The usual greeting (that is uttered with the salam) during Aidilfitri is 揝elamat Hari Raya?, which means 揥ishing you a joyous Hari Raya?.
A family elder giving out duit raya and ketupat
Children and old folks are given duit raya or gifts of money, in small envelopes. In recent years, many givers have opted for the Chinese practice of putting the money in ang pow packets; however instead of the usual red, the packets are green in colour.
Although the first three days are celebrated on a grander scale, many Muslims hold ?open house? throughout the month, where friends and neighbours of other races are invited to join in the celebrations.
Before the big day
The joy of Hari Raya Puasa actually begins before the first day. A week or so before the big day, excitement mounts as the house is readied for the celebration with new furnishing and decorations.
Children lighting kerosene lamps or 'pelita'
Of particular interest are the last 10 days of Ramadan, where many keep vigil for Lailatul Qadr (The Night of Decree), the night when the Quran was sent down. It is believed that angels descend and shower blessings on that particular night, so homes are brightly decorated with oil lamps or pelita.
Mosques, as well as government and some commercial buildings, are also decorated and brightly lit to mark the auspicious day. The most predominant colour seen in decorations during this season is green which is commonly associated with Islamic items. It is often combined with yellow or gold.
Decorations with Islamic and Malay motifs
As for motifs, by far the most frequently used symbol is that of the ketupat (rice cakes wrapped in coconut leaves); it is invariably used on Hari Raya greeting cards, hanging decorative items, and as a promotional image for the season.
The ketupat is traditional Hari Raya fare and is often served with beef rendang (beef cooked with spices and coconut milk) and/or satay (grilled meat on a skewer).
Other festive delicacies include lemang (glutinous rice cooked in bamboo tubes), serunding (dessicated coconut fried with chilli) and curry chicken.

ေရာက္တတ္ရာရာေလးမ်ား(၂၁)

ၿပီးခဲ့သည့္ စေနေန႔က က်ေနာ္ေနထုိင္ေသာ ေနရာႏွင့္ တစ္ၿမိဳ႕နယ္ေက်ာ္(Subang Jaya) တြင္...
ေရႊဆုိင္ဓါးျပတုိက္မႈျဖစ္ပြားခဲ့သည္...(ေသနတ္ျပတုိက္မႈဆုိလွ်င္ပုိမွန္မည္..)
မေလးရွားရဲမ်ားသည္ အခင္းျဖစ္ပြားၿပီး (၉)နာရီေက်ာ္အၾကာတြင္ တရားခံမ်ားအား ဖမ္းဆီးရမိသျဖင့္.. အလြန္ဂုဏ္ယူေနၾကသည္.....တုိက္သည္ကလည္း ထုိင္းႏုိင္ငံသားမ်ား....
အမ်ိဳးသားေလးေယာက္ႏွင့္အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္ျဖစ္သည္...

၄င္းတုိ႔အား..မေလးရွားႏွင့္ထုိင္းနယ္စပ္ တြင္ဖမ္းမိခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ (သံုးေယာက္အား အေသဖမ္းဆီးရမိၿပီး၊ ႏွစ္ေယာက္အရွင္ဖမ္းမိသည္...)လက္မတင္ကေလးမွ..တကယ့္လက္မတင္ကေလးပါ...

ေနာက္ထပ္ တစ္နာရီေလာက္ဆုိရင္ျဖင့္...ထုိင္းႏုိင္ငံထဲလြတ္ေျမာက္ထြက္ေျပးသြားႏုိင္သည္....သတင္းမ်ား၏အဆုိအရ..၄င္းတုိ႔သည္..အလားတူအမႈမ်ိုဳးမ်ား(၃)မႈေလာက္(Klang, Puchong, Cheras) တုိ႔တြင္က်ဴးလြန္ၿပီး..ေရႊဆုိင္လံုၿခံဳေရး၀န္ထမ္းမ်ားအား..ေသနတ္မ်ားျဖင့္ ပစ္ခတ္သတ္ျဖတ္သြားခဲ့သည္...

ျပည္သူမ်ား၏ပူးေပါင္းပါ၀င္မႈျဖင့္လည္း..ဖမ္းဆီးႏုိင္ျခင္း..ျဖစ္ပါသည္...

ဆက္သြယ္ေရးကလည္း..အလြန္ေကာင္းတာကလား....လူတစ္ေယာက္လွ်င္ဖုန္းတစ္လံုးေလာက္ကိုင္ထားႏုိင္ေတာ့..ေတြ႕တဲ့ျမင္တဲ့သူက..၉၉၉ ကုိ...ဆက္လုိက္တာခ်ည္းပါဘဲ...လင္မယားရန္ျဖစ္တာေတာင္မွ... ပတ္၀န္းက်င္အား..ဆူညံေအာင္လုပ္တယ္ဆုိၿပီး..ရဲေခၚခ်င္ေခၚတတ္သည့္..မေလးလူမ်ိဳးမ်ားပါ...

ရဲေခၚလုိက္လွ်င္လည္း...ခ်က္ျခင္းေရာက္လာတတ္သည္...

ဒီကေရႊဆုိင္မ်ားသည္...က်ေနာ္တုိ႔..ေရႊျပည္ႀကီးမွာလုိ႔..မွန္ေဘာင္မ်ားႏွင့္သာ..ျပသခင္းက်င္းထားျခင္းမဟုတ္.. မွန္ေဘာင္မ်ား..သံတန္းမ်ား...လံုၿခံဳေရးမ်ား(လုိင္စင္ႏွင့္ေသနတ္ေပးကုိင္ထားသည္ က်ည္ဆန္ရွိလားမရွိလားေတာ့မသိ) အထပ္ထပ္ကာရံခ်ထားၿပီးမွ...ေရာင္းခ်ျခင္းျဖစ္သည္...မိမိၾကည့္ခ်င္သည့္.. ပစၥည္းမ်ားအား...မွန္ေဘာင္၊ သံေဘာင္မ်ားအတြင္း၌သာ..ၾကည့္ရႈႏုိင္သည္...အျပင္ေပးမထုတ္..ပုိက္ဆံရွင္းၿပီးကာမွ...ပစၥည္းအားထုတ္ေပးျခင္းျဖစ္သည္....ေရႊျပည္ႀကီးမွာ..တုိက္ရင္ျဖင့္..ကူညီမယ့္သူမ်ား..ရွိပါ့မလား..မသိ...ျပည္သူ႔ရဲတပ္ဖြဲ႕အားလည္းနီးစပ္ရာလမ္းေဘးဖုန္းကေန..ေျပးဆက္မည္ဆုိလွ်င္လည္း...၁၅မိနစ္ေလာက္ေတာ့လမ္းေလွ်ာက္ရမည္...အဲဒီႏႈန္းေလာက္ဆုိရင္ျဖင့္..ဓါးျပမ်ားသည္..လူႏွစ္ေယာက္ေလာက္အား..သတ္ၿပီး..ထြက္ေျပးေလာက္ၿပီ...“ျမန္၊ ေကာင္း၊ သက္သာ” ဆက္သြယ္ေရး..စနစ္မ်ားႏွင့္ ဆုိလွ်င္ျဖင့္...(၉)နာရီမေျပာႏွင့္က်ေနာ္တုိ႔ ေရႊျပည္ႀကီးမွျပည္သူ႔ရဲမ်ားသည္....

(၉)မိနစ္အတြင္းပင္... မိေအာင္ဖမ္းႏုိင္လိမ့္မည္ထင္သည္......

အေသးစိတ္သိခ်င္လွ်င္..ဒီမွာဖတ္ပါခင္ဗ်ာ.....

ေရာက္တတ္ရာရာေလးမ်ား(၂၀)

“ေတာက္” ေတြးမိေလတုိင္း ေဒါသက ထြက္လာသည္....
စဥ္းစားၾကည့္ေလဗ်ာ....ဒီမွာတရုတ္ႏွစ္ကူးေလး အလုပ္(၂)ရက္ေလာက္ပိတ္ပါတယ္....
(တစ္ခ်ိဳ႕ေနရာမ်ားဆုိ(၅)ရက္မွ(၉)ရက္အထိပိတ္သည္...)
ကုိယ္ကလဲ မေရာက္ဘူးေသးတဲ့ေနရာမ်ားကုိ ဟုိသြားမယ္၊ ဒီသြားမယ္နဲ႔ စီစဥ္ထားတာဗ်....
ခုေတာ့ဗ်ာ...“အလုပ္ပိတ္တာ ႏုိင္ငံသားမ်ား အတြက္သာတဲ့” က်ေနာ္တုိ႔ ႏုိင္ငံျခားအလုပ္သမားမ်ား မပါ...
ေနရာတကာ ခြဲျခား၊ ခြဲျခား လုပ္လြန္းသည္။ က်ေနာ္တုိ႔ ႏုိင္ငံျခားသား အလုပ္သမားမ်ားအတြက္ Over Time
(၃)ဆေပး၍ အလုပ္ဆင္းရမည္တဲ့..ေကာင္းပါ့ဗ်ာ...
အလုပ္ပိတ္ရက္ျဖစ္ေနတာေတာင္မွ..သူမ်ားေတြလုိသြားခြင့္၊ လာခြင့္မရွိပါ..
OT (၃)ဆ မကလုိ႔ အဆ(၃၀)ေလာက္ ရရ..မလုပ္ခ်င္တာ..အမွန္ပါခင္ဗ်ာ....
ဒီမွာက တျခားႏုိင္ငံမ်ားလုိ႔မဟုတ္၊ ျမန္မာျပည္အေျခအေနႏွင့္ေတာ္ေတာ္ေလးကုိတူလြန္းသည္..
ကုိေရႊျမန္မာေတြဘဲမ်ားလြန္းလုိ႔လားေတာ့မသိ...
အားနာလုိ႔ လုိက္ေလ်ာရင္းႏွင့္ခါးေတြပါ နာကုန္တာ ျဖစ္မည္...
ေနာက္လာမည့္ ကုိေရႊျမန္မာမ်ားအား တစ္ခုေျပာခ်င္ပါသည္။
မိမိက “ဆန္ေပးမွ ဆီျပန္ရ” တာပါခင္ဗ်ာ... မလုိအပ္ဘဲ ဘာမွ အပုိမလုပ္ပါနဲ႔
မိမိလုပ္အားႏွင့္တန္ေအာင္ လုပ္ခမ်ား သတ္မွတ္ထားၿပီးသားပါ.......

ေရာက္တတ္ရာရာေလးမ်ား(၁၉)

ေရာက္တတ္ရာရာေလးမ်ားကုိ ေရးရတာ ေတာ္ေတာ္ေလး လက္ေတြ႕လာတယ္ထင္ပါတယ္... မိမိကုိယ္တုိင္လဲ ေရာက္တတ္ရာရာျဖစ္ေနၿပီလားေတာ့မသိ....ေနရာသစ္တစ္ခု ထပ္ေျပာင္းရဦးမည္... ေရာက္ခ်င္တဲ့ေနရာေတာ့ မေရာက္ေသးတာေတာ့ေသခ်ာပါတယ္... က်ေနာ္ တစ္ခုစဥ္းစားမိတာက ေနာက္မ်ား က်ေနာ္ မေလးဘာသာစကားအေၾကာင္း ေရးတဲ့အခါ... ေခါင္းစဥ္တစ္ခု သက္သက္ခဲြေရးပါေတာ့မယ္...ေရာက္တတ္ရာရာေလးမ်ားရဲ႕ ေခါင္းစဥ္ေအာက္ကုိ မထည့္ေတာ့ပါဘူး..ေလ့လာခ်င္တဲ့သူမ်ားအေနနဲ႔အလြယ္တကူရွာလုိ႔ရေအာင္ပါ.... ေနာက္တစ္ခုက က်ေနာ့္ ႀကံဳေတြ႕ေနရတဲ့ ပတ္၀န္းက်င္ အေၾကာင္းကုိ ေဒသႏၱရ ဗဟုသုတ ျဖစ္ေအာင္လုိ႔ ရည္ရြယ္ၿပီး ေရးခဲ့တာပါ...အျခားမည္သည့္ရည္ရြယ္ခ်က္မွမရွိပါဘူး... အလုပ္လုပ္ကုိင္ေနထုိင္ေနစဥ္ အလုပ္အကုိင္ အခက္အခဲ...ဘာသာစကား အခက္အခဲမ်ားကုိသာ သေဘာရုိးႏွင့္ေရးသားတင္ျပရျခင္းျဖစ္ပါတယ္...

မေလးရွား ႏုိင္ငံရဲ႕ေတာင္ပုိင္း၊ Johor ျပည္နယ္တြင္ ေရႀကီးေနသည္မွာ ၂၀၀၆ခုႏွစ္ ဒီဇင္ဘာလဆန္း.. ကတည္းကျဖစ္သည္၊ အခုခ်ိန္အထိ တစ္ခ်ိဳ႕ေနရာေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ေရႀကီးလွ်က္ပင္ ရွိေနေသးသည္...

မုိးေတာ့သည္းထန္စြာရြာသြန္းျခင္းလံုး၀မရွိေတာ့...ၿပီးခဲ့သည့္ဒီဇင္ဘာလက...

ေတာ္ေတာ္ မုိးသည္းထန္စြာ ရြာလုိက္သျဖင့္...
ဒီလုိေရႀကီးျခင္းျဖစ္သည္...ဒီကသတင္းမ်ားရဲ႕ အဆုိအရ ဆုိလွ်င္ေတာ့ လူေပါင္း တစ္သိန္းေလးေသာင္း ေက်ာ္အား ေနရာေျပာင္းေရႊေပးလုိက္ရၿပီး..(၁၇)ေယာက္ အေပ်ာက္အရွရွိသည္ဟုသိရသည္...
($ 2.8million)ဖုိးေလာက္ ပ်က္ဆီးဆံုးရံႈးသြားသည္...

၄င္းေနရာမ်ားတြင္ အလုပ္လုပ္ေသာ....ေရႊျမန္မာမ်ား...

ေဘးမသီရန္မခပါေစေၾကာင္းသာ..ဆုေတာင္းေနမိေတာ့သည္......

ေရာက္တတ္ရာရာေလးမ်ား(၁၈)

က်ေနာ္တုိ႔အရင္တုန္းက အရူးအမူးစြဲလန္းခဲ့တာ ေဘာလံုးကစားနည္းပါ...

ေနာက္ပုိင္း အစံုသုပ္ဘ၀နဲ႔ျခင္းဆုိလဲ၀င္ေခတ္လုိက္တာဘဲ...

ေဂါက္သီးဆုိလဲေျပးရုိက္လုိက္တာပါဘဲ...

မ်ားေသာအားျဖင့္ေဘာလံုးနဲ႔ပုိက္ေက်ာ္ျခင္းဘဲ ကစားျဖစ္တာမ်ားပါတယ္...

ျခင္းခတ္ရာမွာလဲပုိက္ေက်ာ္ျခင္းဘဲခတ္ျဖစ္တယ္ခင္ဗ်...

လူကလည္း လူငယ္ကုိး ယွဥ္ခ်င္ၿပိဳင္ခ်င္တဲ့ စိတ္ကေလးက ေနရာတကာေရွ႕တန္းတင္ထားေတာ့...

ဘာလုပ္လုပ္၊ ဘာ ကစား ကစားယွဥ္ရ၊ ၿပိဳင္ရမွေက်နပ္ခ်င္တာကုိး...

၀ုိင္းျခင္းဆုိရင္ေတာ့မခတ္ျဖစ္တာမ်ားပါတယ္။

အဲတစ္ေန႔ေတာ့ဗ်ာ...စမ္းေခ်ာင္း၊ ကုိး ထပ္ႀကီးဘုရားပြဲကုိ သြားၾကည့္ရင္းနဲ႔

အဲဒီမွာအလွျပျခင္းခတ္ေနတာသြားေတြ႕ေတာ့ လား..လား..

က်ေနာ္တုိ႔လူငယ္ေတြခတ္တဲ့ ပုိက္ေက်ာ္ျခင္းဆုိတာအေသးအမႊားပါ။

အဲဒီမွာဗ်ာအေပးအယူ၊ အပုိ႔အျပဳ တယ္ ေကာင္းတာကလား...

ၾကည့္ရင္း၊ ၾကည့္ရင္းနဲ႔တစ္ခါတစ္ခါ ၀ုိင္းအတြင္းကလူ(ျခင္းမင္းသားလုိ႔ေခၚပါတယ္)

ျခင္း ေပါက္တစ္ခုခတ္လုိက္ရင္မ်ား ၾကက္သီးေမႊးညင္းေတြေတာင္ထလုိ႔ဗ်ာ..

အဲဒီလုိ ခံစားခ်က္မ်ိဳး ပုိက္ေက်ာ္ ျခင္းမွာဘယ္ရွိလိမ့္မတုန္းဗ်...

အဲဒါနဲ႔ျမန္မာ့ရုိးရာျခင္းခတ္ပညာကုိ နည္းနည္းစိတ္၀င္စားသြားတယ္ဆုိပါေတာ့...

မေန႔ကေတာ့ Internetထဲမွာပ်င္းပ်င္းနဲ႔ေလွ်ာက္သြားေနလုိက္တာ ဒီWebsiteကုိသြားေတြ႕တယ္ဗ်ာ

ေကာင္း လုိက္တဲ့တင္ျပခ်က္မ်ားပါ က်ေနာ္တုိ႔ ျမန္မာလူမ်ိဳးတစ္ခ်ိဳ႕ေတာင္

ျမင္ဘူးၾကမယ္မထင္တဲ့ျခင္းေပါက္ခတ္ နည္းမ်ိဳးေတြတင္ျပထားတယ္ဗ်ာ...

ဒီ Post နဲ႔အတူျမန္မာလူမ်ိဳးမ်ားရဲ႕ရုိးရာအားကစားနည္းကုိကမၻာကသိေအာင္လုပ္ေပးတဲ့Greg Hamilton

ကုိ ေက်းဇူးအမ်ားႀကီးတင္ရွိပါတယ္ခင္ဗ်ာ...(၄င္းကုိယ္တုိင္လဲျခင္းခတ္သူအျဖစ္ပါ၀င္ခဲ့တယ္ဆုိဘဲဗ်..)

သူရုိက္ခဲ့တဲ့မွတ္တမ္းကုိနမူနာအျဖစ္ၾကည့္ခ်င္တယ္ဆုိရင္ေတာ့ဒီမွာၾကည့္ပါခင္ဗ်ာ...

Websiteကုိ၀င္လုိ႔မရဘူးဆုိလုိ႔ က်ေနာ္ YouTube ကေန

ကံေကာင္းေထာက္မွစြာရွာေတြ႕လုိ႔ထပ္တင္ေပးလုိက္ပါတယ္...