ညီအစ္ကုိ ေမာင္ႏွမ
ေဒါက္ေတာ စင္သီယာေမာင္တုိ႔မွာ ညီအစ္ကုိ ေမာင္ႏွမ (၇)ေယာက္ ရွိပါတယ္။ အႀကီးေလးေယာက္က မိန္းခေလးမ်ား ျဖစ္ၾကၿပီး၊ အငယ္ သံုးေယာက္ကေတာ့ေယာက္်ားေလးမ်ား ျဖစ္ၾကပါတယ္။ ေဒါက္တာ စင္သီယာေမာင္ ကေတာ့ မန္းၿငိမ္းေမာင္နဲ႔ နမ့္လွၾကည္တုိ႔ရဲ႕ တတိယေျမာက္ သမီး ျဖစ္ပါတယ္။ အမွန္တစ္ကယ္ ကေတာ့ မန္းၿငိမ္းေမာင္နဲ႔ နမ့္လွၾကည့္တုိ႔မ်ာ သားသမီး ရွစ္ေယာက္ ေမြးဖြားခဲ့တာပါ။ ဒါေပမယ့္ သူတုိ႔ရဲ႕ သားဦး ေယာက္်ားေလးဟာ ေမြးၿပီးစ မွာဘဲ ခ်က္ႀကိဳးျဖတ္တဲ့ ၀ါးႏွီးစက မသန္႔စင္တဲ့အတြက္ ပုိး၀င္ၿပီး ေသဆံုးခဲ့ရရွာပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္လည္း စင္သီယာေမာင္တုိ႔ ေမာင္ႏွမေတြကုိ အေရအတြက္ အားျဖင့္ ခုႏွစ္ေယာက္လုိ႔ ေျပာခဲ့ရတာျဖစ္ပါတယ္။ အမည္နာမ အေနနဲ႔ကေတာ့ ႀကီးစဥ္ငယ္လုိက္ ေဖာ္ျပရရင္ နန္႔လားရွာ၊ နန္႔ဖန္းဃွီ၊ စင္သီယာေမာင္၊ နန္႔ရွာထူးေ၀ၚ၊ စလံု႔မံု၊ ေဒါက္ေတာ ရွီးရႈိ၊ စေစးမံ တုိ႔ ျဖစ္ပါတယ္။ ေဒါက္တာ စင္သီယာေမာင္တုိ႔ ညီအစ္ကုိ ေမာင္ႏွမ တစ္ေတြဟာ တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ တစ္ႏွစ္ႀကီး တစ္ႏွစ္ငယ္ေတြ ျဖစ္ၾကတဲ့ အတြက္ အႀကီးက အငယ္ကုိ ထိန္းေၾကာင္း ျပဳစုေပးရင္း အရြယ္ေရာက္လာၾကတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္လည္း ေမာင္ႏွမေတြ တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ အျပန္အလွန္ ရင္းႏွီးခ်င္ခင္မႈ ရွိၾကသလုိ ေလးစားသမႈလည္း ရွိခဲ့ၾကတယ္လုိ႔ ဆုိရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။
ေဒါက္တာ စင္သီယာေမာင္ႏွင့္ မိသားစု၀င္မ်ား
ေဒါက္တာ စင္သီယာေမာင္ ၏ ကေလးဘ၀
သူမကုိ သူမ၏ ဖခင္ျဖစ္သူ မန္းၿငိမ္းေမာင္ လက္ေထာက္ က်န္းမာေရးမွဴး သင္တန္း တက္ေနတဲ့အခ်ိန္မ်ာ မိခင္ျဖစ္သူ နမ့္လွၾကည္က အင္းစိန္ျပည္သူ႔ေဆးရံုမွာ ေမြးဖြားခဲ့တာျဖစ္ပါတယ္။ သူမ ေမြးဖြားၿပီး သိပ္မၾကာခင္မွာပဲ ဖခင္ျဖစ္သူ မန္းၿငိမ္းေမာင္ဟာ လက္ေထာက္ က်န္းမာေရးမွဴးအျဖစ္ သူတာ၀န္က်တဲ့ ေရနံေခ်ာင္းၿမိဳ႕ကုိ ေျပာင္းေရႊ႕ခဲ့ရတဲ့အတြက္ သူမဟာ မိဘမ်ားႏွင့္အတူ ေရနံေခ်ာင္းၿမိဳ႕ကုိ လုိက္ပါ သြားခဲ့ရပါတယ္။ ေနာက္တစ္ႀကိမ္ သူမ ဖခင္ေျပာင္းေရႊ႕တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ခဲ့တဲ့ ေနရာကေတာ့ သရက္ၿမိဳ႕ပါ။ ဒါေပမယ့္ အဲဒီ့အခ်ိန္မွာ သူမက သိပ္ငယ္ေသးေတာ့ အာရံုထဲမွာ စြဲစြဲထင္ထင္ ဘာမွမက်န္ခဲ့ပါဘူး။ ဖခင္ မန္းၿငိမ္းေမာင္ ေမာ္လၿမိဳင္ၿမိဳ႕ကုိ ေျပာင္းရတဲ့ အခ်ိန္ေရာက္မွ အဲဒီ့အခ်ိန္မွာ အသက္သံုးေလးႏွစ္ သမီးအရြယ္ ေရာက္ေနၿပီျဖစ္တဲ့ သူမဟာ ဘ၀စတင္ခဲ့တယ္လုိ႔ ေျပာရပါလိမ့္မယ္။ ေက်ာင္းေနရမယ့္ အရြယ္ ေရာက္လာတဲ့အခါမွာ သူမဟာ ေမာ္လၿမိဳင္ အ.ထ.က (၄)မွာ သူငယ္တန္းစၿပီး တက္ခဲ့ပါတယ္။ ဖခင္က ေက်းလက္ က်န္းမာေရးမွဴးဆုိေတာ့ သံုးလ တစ္ႀကိမ္ ေလးလတစ္ႀကိမ္ သူတာ၀န္က်တဲ့ ေက်းရြာေတြကုိ ဆင္းၿပီး က်န္းမာေရး ေစာင့္ေရွာက္ ကုသမႈေတြ လုပ္ေပးရၿပီး၊ တစ္ခါ ခရီးထြက္လွ်င္ တစ္လ ကုိးသီတင္းေလာက္ ၾကာတတ္ေတာ့ သူမတုိ႔ ေမာင္ႏွမေတြကုိ အိမ္မွာပဲ အၿမဲရွိေနတတ္တဲ့ မိခင္က ၾကည့္ရႈ ေစာင့္ေရွာက္ပါတယ္။ ညီအစ္ကုိ ေမာင္ႏွမမ်ားတဲ့ မိသားစု ျဖစ္တဲ့အတုိင္း ႀကီးတဲ့သူက အငယ္ေတြကုိ ကူညီ ထိန္းေက်ာင္းေပးရင္းပဲ ႀကီးျပင္းလာခဲ့ၾကပါတယ္။ အစပုိင္းမွာေတာ့ သူမတုိ႔ မိသားစုဟာ အိမ္ငွား ေနထုိင္ ခဲ့ၾကရၿပီး၊ အိမ္ငွားတုိ႔ရဲ႕ ထံုးစံအတုိင္း မၾကာမၾကာလည္း အိမ္ေျပာင္းခဲ့ၾကရပါတယ္။ အဲဒီ့အခ်ိန္မွာ သားသမီး ေတြလည္းမ်ား၊ အရြယ္လည္း ေရာက္လာၾကတဲ့အတြက္ မန္းၿငိမ္းေမာင္နဲ႔ နမ့္လွၾကည္တုိ႔ဟာ ေမာ္လၿမိဳင္မွာပဲ အေျခခ် ေနထုိင္ဖုိ႔ ဆံုးျဖတ္လုိက္ၾကပါတယ္။ သူမ ခုႏွစ္တန္း၊ ရွစ္တန္းေလာက္ ေရာက္တဲ့အခ်ိန္မွာေတာ့ မဆလ အစုိးရက ျပည္သူပုိင္ သိမ္းထားတဲ့ ေက်ာင္းနဲ႔ သာသနာ့ေျမေနရာ အစား လယ္ေျမကြက္ျပန္ခ်ေပးတဲ့ အတြက္ မန္းၿငိမ္းေမာင္ဟာ လယ္ေျမ ထဲမွာ အိမ္ယာ တစ္ေနရာစာ ရရွိခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီ အိမ္ယာ အကြက္ကေလးမွာ မန္းၿငိမ္းေမာင္က သူ႔မိသားစုအတြက္ အိမ္ကေလး တစ္လံုး ေဆာက္ေပး ခဲ့ပါတယ္။ သစ္တုိင္၊ ပ်ဥ္ခင္း၊ က်ဴထရံကာ၊ အင္ဖက္မုိး အိမ္ကေလးေပမယ့္ အိပ္ခန္းႏွစ္ခန္း၊ ဧည့္ခန္း၊ မီးဖုိခန္းေတြနဲ႔ သပ္သပ္ရပ္ရပ္ ေဆာက္ထားတဲ့ အိမ္ေလး တစ္လံုးပါ။ သူမတုိ႔ ညီအစ္မေလးေယာက္ အတြက္ အိပ္ခန္း တစ္ခန္း ရေပမယ့္ မိသားစု စုရပ္ျဖစ္တဲ့ အိမ္ေရွ႕ခန္းမွာပဲ စကားေျပာၾက၊ စာဖတ္ၾကရင္းနဲ႔ ညီအစ္ေတြ ဦးတဲ့သူက ေနရာယူ အိပ္ေလ့ရွိၾကပါတယ္။
သူမဟာ သူမရဲ႕ အစ္မ၊ ညီမေတြနဲ႔ အတူတူ ေက်ာင္းအားရက္ ေတြမွာ အေဖ့ရဲ႕ စုိက္ခင္း ပ်ိဳးခင္းေလး ေတြမွာ မိခင္ရဲ႕ ေမြးျမဴေရး ကိစၥေတြမွာ ကူညီ ေဆာင္ရြက္ေပးေလ့ ရွိခဲ့ပါတယ္။ တစ္ခါတစ္ရံ မွာေတာ့ သူမဟာ ဖခင္ က်န္းမာေရးေစာင့္ေရွာက္မႈ ေပးတဲ့ ခရီးမွာ ဖခင္နဲ႔ အတူ လုိက္ပါၿပီး သူမတတ္ႏုိင္တဲ့ အကူအညီေတြ လုပ္ကုိင္ ေဆာင္ရြက္ေပးခဲ့တာမ်ိဳးလည္း ရွိပါတယ္။ ကေလး သဘာ၀အတုိင္း ေဆာ့ကစား ၾကတဲ့အခါ အမ်ားအားျဖင့္ ဗမာ ကေလးေတြ ကစားေလ့ရွိတဲ့ ဖန္ခုန္၊ ထုပ္ဆီးတုိး စတဲ့ ကစားနည္းေတြကုိပဲ ကစားေလ့ရွိခဲ့ပါတယ္။ အားကစား တစ္ခုခုကုိ စူးစူးစုိက္စုိက္ ကစား တာမ်ိဳးေတာ့ မရွိခဲ့ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ အားကစားနည္းေတြထဲမွာ သူမက ဘတ္စ္ကက္ေဘာ ကစားနည္းကုိ ႏွစ္သက္ သေဘာက်ခဲ့ပါတယ္။
ဆက္ပါဦးမည္.......
ေဒါက္ေတာ စင္သီယာေမာင္တုိ႔မွာ ညီအစ္ကုိ ေမာင္ႏွမ (၇)ေယာက္ ရွိပါတယ္။ အႀကီးေလးေယာက္က မိန္းခေလးမ်ား ျဖစ္ၾကၿပီး၊ အငယ္ သံုးေယာက္ကေတာ့ေယာက္်ားေလးမ်ား ျဖစ္ၾကပါတယ္။ ေဒါက္တာ စင္သီယာေမာင္ ကေတာ့ မန္းၿငိမ္းေမာင္နဲ႔ နမ့္လွၾကည္တုိ႔ရဲ႕ တတိယေျမာက္ သမီး ျဖစ္ပါတယ္။ အမွန္တစ္ကယ္ ကေတာ့ မန္းၿငိမ္းေမာင္နဲ႔ နမ့္လွၾကည့္တုိ႔မ်ာ သားသမီး ရွစ္ေယာက္ ေမြးဖြားခဲ့တာပါ။ ဒါေပမယ့္ သူတုိ႔ရဲ႕ သားဦး ေယာက္်ားေလးဟာ ေမြးၿပီးစ မွာဘဲ ခ်က္ႀကိဳးျဖတ္တဲ့ ၀ါးႏွီးစက မသန္႔စင္တဲ့အတြက္ ပုိး၀င္ၿပီး ေသဆံုးခဲ့ရရွာပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္လည္း စင္သီယာေမာင္တုိ႔ ေမာင္ႏွမေတြကုိ အေရအတြက္ အားျဖင့္ ခုႏွစ္ေယာက္လုိ႔ ေျပာခဲ့ရတာျဖစ္ပါတယ္။ အမည္နာမ အေနနဲ႔ကေတာ့ ႀကီးစဥ္ငယ္လုိက္ ေဖာ္ျပရရင္ နန္႔လားရွာ၊ နန္႔ဖန္းဃွီ၊ စင္သီယာေမာင္၊ နန္႔ရွာထူးေ၀ၚ၊ စလံု႔မံု၊ ေဒါက္ေတာ ရွီးရႈိ၊ စေစးမံ တုိ႔ ျဖစ္ပါတယ္။ ေဒါက္တာ စင္သီယာေမာင္တုိ႔ ညီအစ္ကုိ ေမာင္ႏွမ တစ္ေတြဟာ တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ တစ္ႏွစ္ႀကီး တစ္ႏွစ္ငယ္ေတြ ျဖစ္ၾကတဲ့ အတြက္ အႀကီးက အငယ္ကုိ ထိန္းေၾကာင္း ျပဳစုေပးရင္း အရြယ္ေရာက္လာၾကတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္လည္း ေမာင္ႏွမေတြ တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ အျပန္အလွန္ ရင္းႏွီးခ်င္ခင္မႈ ရွိၾကသလုိ ေလးစားသမႈလည္း ရွိခဲ့ၾကတယ္လုိ႔ ဆုိရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။
ေဒါက္တာ စင္သီယာေမာင္ႏွင့္ မိသားစု၀င္မ်ားေဒါက္တာ စင္သီယာေမာင္ ၏ ကေလးဘ၀
သူမကုိ သူမ၏ ဖခင္ျဖစ္သူ မန္းၿငိမ္းေမာင္ လက္ေထာက္ က်န္းမာေရးမွဴး သင္တန္း တက္ေနတဲ့အခ်ိန္မ်ာ မိခင္ျဖစ္သူ နမ့္လွၾကည္က အင္းစိန္ျပည္သူ႔ေဆးရံုမွာ ေမြးဖြားခဲ့တာျဖစ္ပါတယ္။ သူမ ေမြးဖြားၿပီး သိပ္မၾကာခင္မွာပဲ ဖခင္ျဖစ္သူ မန္းၿငိမ္းေမာင္ဟာ လက္ေထာက္ က်န္းမာေရးမွဴးအျဖစ္ သူတာ၀န္က်တဲ့ ေရနံေခ်ာင္းၿမိဳ႕ကုိ ေျပာင္းေရႊ႕ခဲ့ရတဲ့အတြက္ သူမဟာ မိဘမ်ားႏွင့္အတူ ေရနံေခ်ာင္းၿမိဳ႕ကုိ လုိက္ပါ သြားခဲ့ရပါတယ္။ ေနာက္တစ္ႀကိမ္ သူမ ဖခင္ေျပာင္းေရႊ႕တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ခဲ့တဲ့ ေနရာကေတာ့ သရက္ၿမိဳ႕ပါ။ ဒါေပမယ့္ အဲဒီ့အခ်ိန္မွာ သူမက သိပ္ငယ္ေသးေတာ့ အာရံုထဲမွာ စြဲစြဲထင္ထင္ ဘာမွမက်န္ခဲ့ပါဘူး။ ဖခင္ မန္းၿငိမ္းေမာင္ ေမာ္လၿမိဳင္ၿမိဳ႕ကုိ ေျပာင္းရတဲ့ အခ်ိန္ေရာက္မွ အဲဒီ့အခ်ိန္မွာ အသက္သံုးေလးႏွစ္ သမီးအရြယ္ ေရာက္ေနၿပီျဖစ္တဲ့ သူမဟာ ဘ၀စတင္ခဲ့တယ္လုိ႔ ေျပာရပါလိမ့္မယ္။ ေက်ာင္းေနရမယ့္ အရြယ္ ေရာက္လာတဲ့အခါမွာ သူမဟာ ေမာ္လၿမိဳင္ အ.ထ.က (၄)မွာ သူငယ္တန္းစၿပီး တက္ခဲ့ပါတယ္။ ဖခင္က ေက်းလက္ က်န္းမာေရးမွဴးဆုိေတာ့ သံုးလ တစ္ႀကိမ္ ေလးလတစ္ႀကိမ္ သူတာ၀န္က်တဲ့ ေက်းရြာေတြကုိ ဆင္းၿပီး က်န္းမာေရး ေစာင့္ေရွာက္ ကုသမႈေတြ လုပ္ေပးရၿပီး၊ တစ္ခါ ခရီးထြက္လွ်င္ တစ္လ ကုိးသီတင္းေလာက္ ၾကာတတ္ေတာ့ သူမတုိ႔ ေမာင္ႏွမေတြကုိ အိမ္မွာပဲ အၿမဲရွိေနတတ္တဲ့ မိခင္က ၾကည့္ရႈ ေစာင့္ေရွာက္ပါတယ္။ ညီအစ္ကုိ ေမာင္ႏွမမ်ားတဲ့ မိသားစု ျဖစ္တဲ့အတုိင္း ႀကီးတဲ့သူက အငယ္ေတြကုိ ကူညီ ထိန္းေက်ာင္းေပးရင္းပဲ ႀကီးျပင္းလာခဲ့ၾကပါတယ္။ အစပုိင္းမွာေတာ့ သူမတုိ႔ မိသားစုဟာ အိမ္ငွား ေနထုိင္ ခဲ့ၾကရၿပီး၊ အိမ္ငွားတုိ႔ရဲ႕ ထံုးစံအတုိင္း မၾကာမၾကာလည္း အိမ္ေျပာင္းခဲ့ၾကရပါတယ္။ အဲဒီ့အခ်ိန္မွာ သားသမီး ေတြလည္းမ်ား၊ အရြယ္လည္း ေရာက္လာၾကတဲ့အတြက္ မန္းၿငိမ္းေမာင္နဲ႔ နမ့္လွၾကည္တုိ႔ဟာ ေမာ္လၿမိဳင္မွာပဲ အေျခခ် ေနထုိင္ဖုိ႔ ဆံုးျဖတ္လုိက္ၾကပါတယ္။ သူမ ခုႏွစ္တန္း၊ ရွစ္တန္းေလာက္ ေရာက္တဲ့အခ်ိန္မွာေတာ့ မဆလ အစုိးရက ျပည္သူပုိင္ သိမ္းထားတဲ့ ေက်ာင္းနဲ႔ သာသနာ့ေျမေနရာ အစား လယ္ေျမကြက္ျပန္ခ်ေပးတဲ့ အတြက္ မန္းၿငိမ္းေမာင္ဟာ လယ္ေျမ ထဲမွာ အိမ္ယာ တစ္ေနရာစာ ရရွိခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီ အိမ္ယာ အကြက္ကေလးမွာ မန္းၿငိမ္းေမာင္က သူ႔မိသားစုအတြက္ အိမ္ကေလး တစ္လံုး ေဆာက္ေပး ခဲ့ပါတယ္။ သစ္တုိင္၊ ပ်ဥ္ခင္း၊ က်ဴထရံကာ၊ အင္ဖက္မုိး အိမ္ကေလးေပမယ့္ အိပ္ခန္းႏွစ္ခန္း၊ ဧည့္ခန္း၊ မီးဖုိခန္းေတြနဲ႔ သပ္သပ္ရပ္ရပ္ ေဆာက္ထားတဲ့ အိမ္ေလး တစ္လံုးပါ။ သူမတုိ႔ ညီအစ္မေလးေယာက္ အတြက္ အိပ္ခန္း တစ္ခန္း ရေပမယ့္ မိသားစု စုရပ္ျဖစ္တဲ့ အိမ္ေရွ႕ခန္းမွာပဲ စကားေျပာၾက၊ စာဖတ္ၾကရင္းနဲ႔ ညီအစ္ေတြ ဦးတဲ့သူက ေနရာယူ အိပ္ေလ့ရွိၾကပါတယ္။
သူမဟာ သူမရဲ႕ အစ္မ၊ ညီမေတြနဲ႔ အတူတူ ေက်ာင္းအားရက္ ေတြမွာ အေဖ့ရဲ႕ စုိက္ခင္း ပ်ိဳးခင္းေလး ေတြမွာ မိခင္ရဲ႕ ေမြးျမဴေရး ကိစၥေတြမွာ ကူညီ ေဆာင္ရြက္ေပးေလ့ ရွိခဲ့ပါတယ္။ တစ္ခါတစ္ရံ မွာေတာ့ သူမဟာ ဖခင္ က်န္းမာေရးေစာင့္ေရွာက္မႈ ေပးတဲ့ ခရီးမွာ ဖခင္နဲ႔ အတူ လုိက္ပါၿပီး သူမတတ္ႏုိင္တဲ့ အကူအညီေတြ လုပ္ကုိင္ ေဆာင္ရြက္ေပးခဲ့တာမ်ိဳးလည္း ရွိပါတယ္။ ကေလး သဘာ၀အတုိင္း ေဆာ့ကစား ၾကတဲ့အခါ အမ်ားအားျဖင့္ ဗမာ ကေလးေတြ ကစားေလ့ရွိတဲ့ ဖန္ခုန္၊ ထုပ္ဆီးတုိး စတဲ့ ကစားနည္းေတြကုိပဲ ကစားေလ့ရွိခဲ့ပါတယ္။ အားကစား တစ္ခုခုကုိ စူးစူးစုိက္စုိက္ ကစား တာမ်ိဳးေတာ့ မရွိခဲ့ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ အားကစားနည္းေတြထဲမွာ သူမက ဘတ္စ္ကက္ေဘာ ကစားနည္းကုိ ႏွစ္သက္ သေဘာက်ခဲ့ပါတယ္။
ဆက္ပါဦးမည္.......
No comments:
Post a Comment