ႏုိးေဆာ္အပ္ပါသည္

ဟုိတစ္ေန႔က ဦးဇင္း ဦေကာ၀ိဒနဲ႔ အြန္လုိင္းေပၚမွာ စကားေျပာျဖစ္ၾကသည္။ ဦးဇင္းႏွင့္ေတြ႕သည့္ အခ်ိန္တုိင္းတြင္ က်ေနာ္သည္ တစ္မ်ိဳးမဟုတ္ တစ္မ်ိဳးႏွုင့္ အလုပ္ရႈပ္ေနတတ္သည္။ ဘာရႈပ္မွန္းကိုိ မသိတာပါ ေခတ္စကားနဲ႔ ေျပာမယ္ ဆုိရင္ေတာ့ တုိင္ပါတ္တာေပါ့။ အလုပ္ရႈပ္ခ်င္ရႈပ္ မရႈပ္လွ်င္ က်ေနာ္သံုးေနေသာ အင္တာနက္ဆုိင္၏ ကြန္နက္ရွင္သည္ အေတာ္ဆုိးရြားစြာ Down ေနတတ္သည္။ ခြင့္လႊတ္ပါ ဦးဇင္း ဘုရား တပည့္ေတာ္ ဦးဇင္းနဲ႔ မေျပာခ်င္လုိ႔ မဟုတ္ပါ အင္တာနက္ ကြန္နက္ရွင္၏ မသိဆုိးရြားႏုိင္မႈပါ ဘုရား....:P။ ဦးဇင္းႏွင့္ ဟုိေရာက္ဒီေရာက္ ေရာက္တတ္ရာရာ စကားေျပာရင္းႏွင့္ ဦးဇင္း ပညာဒါနအျဖစ္ဖြင့္လွစ္ သင္ၾကား ေပးေနတဲ့ အင္တာနက္သင္တန္းေလး အေၾကာင္းေျပာျပပါတယ္။ စကားေျပာရင္းႏွင့္မွ ဦးဇင္းရဲ႕ ေစတနာ၊ ၀ါသနာ၊ အနစ္နာ ခံမႈမ်ားကုိ ေတြရၿပီး ေလးစားေသာအားျဖင့္ တတ္ႏုိင္သေလာက္ ေဆာင္ရြက္ ေပးမယ္လုိ႔ စိတ္ကူးအၾကံျဖစ္ေပၚမိပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ က်ေနာ္တတ္ႏုိင္တဲ့ တစ္ေထာင့္ တစ္ေနရာကေန က်ေနာ့္ Blog ေပၚကေန ေရးသားတုိက္တြန္းႏုိးေဆာ္ရပါတယ္ ခင္ဗ်ား...။ ဦးဇင္းရဲ႕ သင္တန္းမည္သုိ႔မည္ပံု စတင္ခဲ့တယ္ ဆုိတာကုိ ဦးဇင္းရဲ႕ ဘေလာ့ခ္ကေန တစ္ခ်ိဳ႕တစ္၀က္ကုိ က်ေနာ္ ထုတ္ႏႈတ္ တင္ျပလုိပါတယ္။

“ဦးဇင္းကိုယ္တုိင္လည္း ျမန္မာႏုိင္ငံ က ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕ သာသနာအထြန္းကားဆံုး ၿမိဳ႕တစ္ၿမိဳ႕ျဖစ္တဲ့ စစ္ကိုင္းၿမိဳ႕မွာ သီတင္းသံုးပါတယ္။ စစ္ကိုင္းၿမိဳ႕ဟာ ဆိုရင္ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ သာသနာ အႏြယ္ဝင္ သံဃာေတာ္ အမ်ားဆံုး သီတင္းသံုးတဲ့ ၿမိဳ႕တစ္ၿမိဳ႕ ဆိုတာလည္း လူတုိင္း သိမွာပါ။ စစ္ကိုင္းၿမိဳ႕မွာ ဆိုရင္ သံဃာေတာ္၊ သီလရွင္ေတြ အတြက္ ပရိယတ္အျဖစ္ ဗုဒၶစာေပ သင္ၾကားရာ တကၠသိုလ္၊ စာသင္ေက်ာင္းေတြ အမ်ားဆံုး ရွိတဲ့ ၿမိဳ႕တစ္ၿမိဳ႕ ျဖစ္သလိုပဲ ပဋိပတ္အျဖစ္ ဝိပႆနာတရား အားထုတ္ရာ ရိပ္သာ၊ တရားစခန္း အမ်ားဆံုး ရွိတဲ့ ၿမိဳ႕တစ္ၿမိဳ႕လည္း ျဖစ္ပါတယ္။ ဗုဒၶစာေပ အဓိက ျဖန္႔ခ်ီရာ ေဒသလည္း ျဖစ္တဲ့ စစ္ကိုင္းၿမိဳ႕ကို အနယ္နယ္ အရပ္က သံဃာေတာ္ေတြ အေနနဲ႔ လက္လြတ္မခံဘဲ လာေရာက္ ဆည္းပူးၾကရပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္လည္း သာသနာႏြယ္ဝင္ အမ်ားစု မွီတင္းရာ ေဒသအျဖစ္ စစ္ကိုင္းၿမိဳ႕ဟာ ကမၻာမွာ ထင္ရွားတာ လူတိုင္း သိၿပီးသားပါ။
၂၁ ရာစုမွာ လူသားအျဖစ္နဲ႔ အသက္ရွင္တဲ့ လူေတြအတြက္ ကြန္ျပဴတာ၊ အင္တာနက္ ဆိုတာ ခႏၶာကိုယ္ အစိတ္အပိုင္း တစ္ခုလို မရွိမျဖစ္ ျဖစ္ေနပါၿပီ။ သံဃာေတာ္ေတြ အတြက္လည္း ခၽြင္းခ်က္ မဟုတ္ပါဘူး။ သာသနာ ျပန္႔ပြားဖို႔ ႀကိဳးပမ္းတဲ့ အခါမွာ ဟုိး ေခတ္ဦးပိုင္းက သံဃာေတာ္ေတြ သက္ဆုိင္ရာ ေဒသ တစ္ခုကို ကိုယ္တိုင္​ ႂကြေရာက္ၿပီး သာသနာျပဳရပါတယ္။ ဒီထက္ လမ္းပမ္းဆက္သြယ္ေရး ေကာင္းလာတဲ့အခါမွာ စာေပေတြ ေရးသား ျဖန္႔ေဝၿပီး သာသနာျပဳပါတယ္။ နည္းပညာ တိုးတက္လာေတာ့ ေလလႈိင္းေပၚကေန ၿဂိဳလ္တု၊ တီဗီ၊ ေရဒီယို ကတဆင့္ တရားေတာ္ေတြ ထုတ္လႊင့္ၿပီး သာသနာ ျပဳႏုိင္ခဲ့တယ္။ အခု အင္တာနက္ ေခတ္ ေရာက္လာေတာ့ ႏိုင္ငံတကာမွာ ရွိတဲ့ သံဃာေတာ္ေတြ သာသနာေတာ္ ျပန္႔ပြားဖို႔၊ တည္တန္႔ဖို႔ အြန္လိုင္းကို အသံုးခ်ၿပီး လုပ္ေဆာင္ေနၾကတဲ့ အခ်ိန္မွာ က်ေနာ္တုိ႔ ျမန္မာႏိုင္ငံအေနနဲ႔ အေတာ္ေလးကို အားနည္းေနတာ ေတြ႕ရပါတယ္။ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ရွိတဲ့ သံဃာေတာ္ေတြ အေနနဲ႔ အင္တာနက္နဲ႔ အထိအေတြ႕ မေျပာပါနဲ႔ ကြန္ျပဴတာကို ထိေတြ႕ဖို႔ဆိုတာေတာင္ အေတာ္ေလး ခက္ေနပါေသးတယ္။ ၿမိဳ႕ႀကီးေတြ ျဖစ္တဲ့ ရန္ကုန္ မႏၲေလးမွာေတာင္ ခက္ခဲေနတာပါ။ စစ္ကိုင္းၿမိဳ႕ဆိုရင္ေတာ့ ေတြးၾကည့္စရာေတာင္ မလိုေတာ့ပါဘူး။”

“ဦးဇင္းျပည္ပမွာ စာေပသင္ယူဖို႕ဆိုၿပီးရည္စူးထားတဲ့ န၀ကမၼေလးေတြရွိတာနဲ႕ ဦးဇင္း စဥ္းစားမိပါတယ္။ ႏုိင္ငံျခား ထြက္ၿပီး M.A တို႕ ေဒါက္တာ ဘြဲ႕ေတြသြားယူလိုက္ရင္ ဦးဇင္းတစ္ေယာက္တည္းပဲဲအက်ိဳးရွိမယ္။ တရားေဟာမယ္ဆိုရင္လည္း တရားေဟာတဲ့ ဆရာေတာ္ေတြေတာ့ အမ်ားၾကီးပဲ။ ေနရာအႏွံ႕မွာရွိေနတယ္၊ ဦးဇင္း အဲဒီအခ်ိန္မွာ ၀င္လာတဲ့စိတ္ေလးက ပရဟိတ ဆိုတဲ့ စိတ္ဓါတ္ေလးပဲ......၊ ပရဟိတ ဆိုတဲ့အတုိင္း ကုိယ္က်ိဳးကိုစြန္႕ႏိုင္မလားဆိုၿပီး ဦးဇင္းႏွစ္ရက္ေလာက္စဥ္းစားရတယ္။ လူတိုင္းကုိယ္ အက်ိဳးစြန္႕ဖို႕ဆိုတဲ့ ကိစၥက မလြယ္ဘူးေနာ္။ ေဒါက္တာဘဲြဲ႕ေတြဘာေတြ ရရင္ လူေတြအထင္ၾကီးတယ္လို႕ ဦးဇင္းလည္းထင္ထား မိခဲ့တာ ကိုး..ေနာက္ဆံုးဦးဇင္းတစ္ခု ဆံုးျဖစ္ခ်က္တစ္ခုကိုခုိင္ခုိင္မာမာခ်ႏုိင္ခဲ့တယ္ေလ။ စစ္ကိုင္းမွာ မည္သူမဆို အခမဲ့ သင္ယူႏုိင္မယ့္ ကြန္ပ်ဴတာ သင္တန္းတစ္ခုဖြင့္မယ္ဆိုၿပီးေပါ့ အဲဒီလိုရည္ရြယ္ခ်က္နဲ႕ ဒါယကာေတြေျပာျပေတာ့၊ လက္မခံၾကဘူးေလ၊ သူတို႕ က လူေတြကို သင္ရင္ပိုက္ဆံယူၿပိးသင္ပါဘုန္းၾကီး၊ သင္လရွင္ေတြကိုပဲ အလကား သင္ပါလို႕ ၊ေလွ်ာက္ၾကတယ္ေလ၊ ဦးဇင္းလံုး၀လက္မခံခဲ့ပါဘူး၊ ေနာက္ဆံုးဦးဇင္းလည္း သူတို႕မလွဴခ်င္ ေနေတာ့ ကိုယ္တိုင္ပဲၾကိုဳးစားမယ္ဆိုၿပီး ပထမဦးဆံုးစီစဥ္တာကေတာ့ ကိုယ့္ပညာသင္စားရိတ္ ထဲက ပ်က္ေနတဲ့ ကြန္ပ်ဴတာ ၃ လံုကိုျပင္တယ္။ ခံုေတြ ၀ယ္တယ္၊ စားပြဲေတြ၀ယ္တယ္၊ အဲဒိအခ်ိန္မွာ ရန္ကုန္က ဘေလာ့ျပိဳင္ပြဲကို သြားရင္းနဲ႕ ဘေလာခ္ဂါေတြနဲ႕ ရင္းႏွီး ခဲ့တယ္ေလ။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ သိခဲ့ရတာက ဘေလာ့ကာ ေတြကူညီၾက မယ္ဆိုတဲ့ အခ်က္ပဲ။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ဘေလာ့ကာ ကိုညီလင္းဆက္ကေန ဘေလာ့မွာ ေရးသားၿပီး ကူညီေပးခဲ့ပါတယ္။”

အခု ဦးဇင္းရဲ႕ သင္တန္းေလးဟာ အျပည့္အစံု အကံုအလံုႀကီး မဟုတ္ေတာင္မွ အေတာ္အတန္ အေကာင္ အထည္ေဖာ္လာခဲ့ၿပီျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ လုိအပ္ခ်က္မ်ားက အထုိက္အေလ်ာက္ ရွိေနတုန္းပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဦးဇင္းရဲ႕ သင္တန္းနာမည္က “EveryOne” ျဖစ္ၿပီး၊ လွဴဒါန္းခဲ့တဲ့ အလွဴရွင္မ်ားကုိ မွတ္တမ္းတင္ ဂုဏ္ျပဳ သာဓု အႏုေမာဒနာ ေခၚဆုိအပ္ပါတယ္။ ၄င္း အလွဴရွင္မ်ားကေတာ့...

၁) ဦးေကာ၀ိဒ (သာသနာ့ေ၀ပုလႅေက်ာင္းတိုက္၊ စစ္ကိုင္းေတာင္ရုိး) အလွဴေငြ- ၁၀၀၀၀၀ိ/
၂) ကိုဘီလီ+မခိုင္ခိုင္စိုး မိသားစု(အႏိႈင္းမဲ့ကားလုပ္ငန္း၊ မုံရြာ) အလွဴေငြ- ၁၅၀၀၀၀ိ/
၃) ကိုေအာင္မိုးေထြး+မခေရမင္းမင္း မိသားစု (ေခတၱ စင္ကာပူ) အလွဴေငြ- ၁၀၀၀၀၀ိ/
၄) မမီမီထြန္း (ေခတၱ ယူေက) အလွဴေငြ- ၁၀၀၀၀၀ိ/
၅) ကိုႀကီးတိုး မာတီဘိုးဘိုးႀကီး (myanmargalaxy.com ရန္ကုန္) အလွဴေငြ- ၅၀၀၀၀ိ/
၆) ေဒါက္တာ၀င္းထိုက္ (မႏၱေလး) အလွဴေငြ- ၆၅၀၀၀ိ/
၇) ကိုမင္းသြင္+မမေနာျဖဴ အလွဴေငြ- ၆၀၀၀၀ိ/
၉) ကိုကိုခ်စ္ (မႏၱေလးၿမိဳ႕ေတာ္စည္ပင္သာယာေရးေကာ္မတီ) အလွဴေငြ- ၃၀၀၀၀ိ/
၁၀) အုန္းသီး မူးမူး CCG (ေခတၱ စင္ကာပူ) အလွဴေငြ- ၃၀၀၀၀ိ/
၁၁) ေစတနာရွင္တဦး (ရန္ကုန္) အလွဴေငြ- ၃၀၀၀၀ိ/
၁၂) ေစတနာရွင္တဦး (မုံရြာ) အလွဴေငြ- ၃၀၀၀၀ိ/
၁၃) မမိုးေရ CCG (ရန္ကုန္) အလွဴေငြ- ၁၀၀၀၀ိ/
၁၄) ကိုစိုင္းေနမင္းခ (ေတာင္ႀကီး) အလွဴေငြ- ၁၀၀၀၀ိ/
၁၅) zan 90 (မုံရြာ) အလွဴေငြ- ၁၀၀၀၀ိ/

ႊအထက္ပါအလွဴရွင္မ်ားသည္ စစ္ကုိင္းၿမိဳ႕၊ စစ္ကုိင္းေတာင္ရုိး၊ သာသနာေ၀ပုလႅေက်ာင္းတုိက္တြင္ လွ်ပ္စစ္မီး အခက္အခဲကုိ ျဖည့္ဆည္းေပးႏုိင္ရန္အလုိ႔ငွာ မီးစက္ ၀ယ္ယူလွဴဒန္းႏုိင္ရန္အတြက္ အလွဴေငြမ်ား ထည့္၀င္ လွဴဒါန္းထားၾကျခင္းျဖစ္ပါတယ္။ က်န္ရွိေနေသာ ေစတနာရွင္ ကုသုိလ္ရွင္မ်ားအေနျဖင့္ ထပ္မံလွဴဒါန္းလုိပါက ေအာက္ပါ လိပ္စာမ်ားသုိ႔ ဆက္သြယ္လွဴဒါန္းႏုိင္ၾကပါေၾကာင္း ႏုိးေဆာ္တုိက္တြန္းလုိက္ပါတယ္။

ကိုဘီလီ (မုံရြာ)
09 433 080 93
billyhtoo@gmail.com

ကိုခ်စ္ (မႏၱေလး)
k2chit@gmail.com

ေဒါက္တာ၀င္းထိုက္ (မႏၱေလး)
win.atm.htike@gmail.com

စိုင္းေနမင္းခ (ေတာင္ႀကီး)
081-24779
sainayminkha@gmail.com

မမေနာျဖဴ (ေတာင္ႀကီး)
081-25227
cuttidoll@gmail.com

ကိုေအာင္မိုးေထြး (စင္ကာပူ)
aungmoeh@gmail.com

ကုိေက်ာ္ေဇယ် (ရန္ကုန္)
ုkzy1980@gmail.com

ကုိမင္းယြန္းသစ္ (ရန္ကုန္)
minnyoonthit@gmail.com

ေဒၚဥမၼာေဌး (ရန္ကုန္)
dimple.two@gmial.com