တစ္ကယ္ပါပဲ စိတ္ပ်က္တယ္

ဘယ္သူမျပဳ မိမိမႈတဲ႔ သူမ်ားကုိယ္ အျပစ္တင္ေနမယ့္ အစား ကုိယ့္ဘာသာပဲ ေဒါသ ကုိ ေျဖသိမ့္လုိက္တာ ပုိေကာင္းမယ္ထင္တယ္။ ဘယ္ႏွယ့္ဗ်ာ စဥ္းစားၾကည့္ တစ္ခါလဲ မဟုတ္၊ ႏွစ္ခါလည္း မဟုတ္ ၾကံဳေတြ႕ေနရတာ အခါခါ ရွိေနၿပီ။ အဲဒီ့လုိ အခန္႔မသင့္ျဖစ္တုိင္းသာ ရန္ေတြခ်ည္းပဲ လုိက္ျဖစ္ေနရမယ္ဆုိရင္ ၿမိဳ႕ထဲသြားတုိင္း ရန္ပြဲေတြနဲ႔ အၿမဲ နပန္းလံုးေနရမွာ အေသအခ်ာပဲ။ ဒီေန႔လဲၾကည့္ ညေနပုိင္း ခ်ိန္းထားတာ ရွိလုိ႔ ၿမိဳ႕ထဲကုိ လာေနက် လမ္းမွာ သိမ္ႀကီးေစ်းကေန ဆူးေလကုိ အေနာ္ရထာ လမ္းမႀကီးအတုိင္း လမ္းေလွ်ာက္ ခ်ီတက္ေနတုန္း ပလက္ေဖာင္းေပၚကေန လွမ္းပက္လုိက္တဲ့ ေရေတြ ကုိယ့္ေျခေထာက္ေပၚကုိ က်တယ္ က်ေနာ္လဲ စိတ္တုိတုိနဲ႔ ဘယ္ေကာင္ပက္တာလဲလုိ႔ ဆုိၿပီး ပါတ္၀န္းက်င္ လွည့္ၾကည့္လုိက္ေတာ့ အနီးမွာ ေရသန္႔ပံုးတစ္လံုးနဲ႔ အမ်ားသူငါ ေသာက္ရန္အတြက္ ခ်ထားေပးတဲ့ အနားမွာ လူတစ္ေယာက္ဗ်ာ အသက္ကေတာ့ ခပ္ႀကီးႀကီးပဲ က်ေနာ္ ေတာ္ေတာ္ တင္းသြားတယ္ လူကုိလဲ မုိက္လား မသိတတ္ရေကာင္းလား ဆုိၿပီး ဘုၾကည့္ ၾကည့္ေပးလုိက္တယ္ အံမယ္ သေကာင့္သားက ကုိယ့္ကုိေတာင္ အေရးမလုပ္ဘူး ေရသန္႔ဘူးထဲက ေရကုိ ေအးေအးေဆးေဆးငွဲ႕ၿပီးေတာင္ ေသာက္လုိက္ေသးတယ္။ ကုိယ့္ေၾကာင့္ သူတစ္ပါး စိတ္အေႏွာင့္အယွက္ ျဖစ္သြားတာကုိ နည္းနည္းမွကုိ ဂရုမစုိက္တဲ့ သေဘာဗ်ာ။ က်ေနာ္လဲ အရွည္အရွည္ မျဖစ္ခ်င္တာနဲ႔ သီးခံ လုိက္ပါတယ္။ ဒီလုိမ်ိဳး ျပႆနာက ဒီတစ္ႀကိမ္တည္းတင္ မဟုတ္ဘူး ခင္ဗ်။ ဘတ္စ္ကားေပၚကေန ကြမ္းတံေတြး ေထြးခ်တာတုိ႔၊ အမိႈက္ထုပ္ ပစ္ခ်တာတုိ႔ က်ေနာ္ ခံရေပါင္း မနည္းေတာ့ပါဘူး အႀကိမ္ႀကိမ္ပါပဲ။ တစ္ခါဆုိရင္ က်ေနာ္ အင္တာဗ်ဴး သြားေျဖဖုိ႔အတြက္ စတစ္ေကာ္လာအျဖဴနဲ႔ ပုဆုိးနဲ႔ဗ် ေသေသသပ္သပ္ ၀တ္စားထားတယ္ အင္တာဗ်ဴး ေျဖရမွာကုိးဗ် ကားေပၚကေန ဘဂၤါလီ တစ္ေကာင္ဗ်ာ ကြမ္းတံေတြးေတြ ေထြးခ်လုိက္တာ က်ေနာ့္ ဘယ္ဘက္ ပုခံုးေပၚကုိ တည့္တည့္ပဲဗ်ာ။ ကဲ ၾကည့္စမ္းပါဦး က်ေနာ္ ဘယ္ေလာက္မ်ား ေဒါသ ျဖစ္လုိက္မလဲဆုိတာ စဥ္းစားသာ ၾကည့္ေတာ့။ လူေတြ နည္းနည္းပါးပါး စည္းကမ္း လုိက္နာၾကရင္ သိပ္ေကာင္းမယ္ဗ်ာ။ စည္းကမ္းခ်ိဳးေဖာက္လုိ႔ ရွိရင္လည္း အေရးယူႏုိင္တဲ့ အဖြဲ႕အစည္းေတြက တကယ့္ကုိ ထိထိ ေရာက္ေရာက္ အေရးယူသင့္ၿပီလုိ႔ ထင္တာပဲ။