က်ေနာ္ မေရးခ်င္တဲ့ က်ေနာ့္အေၾကာင္း

မေရးမေကာင္း ေရးမေကာင္း ထဲမွာ အဲဒီ့ ဘေလာ့ခ္ဂါေတြရဲ႕ Tag Game ဆုိတာ ပါတယ္ဗ်။ မေရးျပန္ရင္လဲ ႀကီးက်ယ္ရာ က်ဦးမယ္။ ေရးျပန္ရင္လဲ ကုိယ့္ကုိကုိယ္ေဖာ္ မသူေတာ္ေလ သိတယ္မဟုတ္လား။ ကဲေရးလုိက္ ပါၿပီ ကုိမုိးၾကယ္ႏွင့္မေဗဒါတုိ႔ေရ (လုပ္ထားဦးေပါ့ ရွင္တုိ႔က ရဲေတြကုိး ဟတ္ ဟတ္ ဟတ္) ဟာ ဟ သူၿပီးေတာ့ နာအလွည့္ ေပါ့ ဘာရမတုန္းကြ လာထား ထုိက္ထုိက္ေအာင္(ခ)ဘာညာ(ဘလာဘလာဘလာ ဆရာေတာ္ ဘုရားႀကီး၏ အိပ္မက္အရ Tag Game ကုိ ျဖန္႔ေ၀လုိက္သည္။ မစ္(စ္)သြန္းသြန္း ဟု ေခၚေသာ မဒီကညာ သည္ ဂရုမစုိက္၊ ထီမထင္ဟန္ မေရးပဲ ေနမိသျဖင့္ Singapore Bloggers Gathering တြင္ ၾကက္ကင္ခုိးစား၍ လူမိသြားသည္။ အႏွီ ဘေလာ့ခ္ဂါ သည္ ထပ္မံ ေသာက္ဂရု မစုိက္ပဲ ေနမိသျဖင့္ စကၤာပူရ ဟုေခၚတြင္ေသာ ျခေသၤ့ႏွင့္ေရသူမ မျဖစ္ညစ္က်ယ္ ဆက္ထားေသာ ကၽြန္းကေလး ေပၚတြင္ တေယာက္တည္း အလြမ္းဇာတ္ေတြ ခင္းေနရ၏။ ေနာင္ သတိထားမိ၍ ေရးလုိက္ေသာ အခါတြင္မွ အိပ္ေပ်ာ္စား၀င္ လန္းဆန္းျခင္း အျဖစ္သုိ႔ ေရာက္ရေလ၏) အကၽြႏု္ပ္၏ ခင္လွစြာေသာ အသင္ မိတ္ေဆြ သည္လည္း ထုိအျဖစ္သုိ႔ မေရာက္ရေလေအာင္ သင္၏ အေၾကာင္းအား မခၽြင္းမခ်န္ေရးသားရန္ တာ၀န္ရွိေပ၏။


ကြ်န္ေတာ့္အမည္ ----------ေက်ာ္ေဇယ်

ကြ်န္ေတာ့္ကိုု သူငယ္ခ်င္းေတြကဒီလိုေခၚတယ္ ---------- ကုိႀကီးေက်ာ္(သိပ္မမူးပါဘူး :P)၊ အုိဖီဆင္းတဲ့ (ကိုယ့္ဘာသာကုိၾကြားတာ ဘာျဖစ္လဲ ဘာျဖစ္လဲ) ဂ်ိမ္းစ္ေက်ာ္ႀကီး(မွားတဲ့အခါလည္းမွားေပမေပါ့)

ကိုယ္ဒီမွာေနတယ္ ---------- အမုိးနဲ႔ၾကမ္းျပင္အၾကား နံရံေတြ ျပတင္းေပါက္ေတြ၊ တံခါးေတြနဲ႔ ကာရံထားတဲ့ေနရာမွာ (ဟဲ ဟဲ တလြဲမေတြးနဲ႔ေနာ္ ေထာင္ေတာ့ ဟုတ္ဘူးဗ်...)

ကိုယ္႔ဆီဖုန္းဆက္ခ်င္ရင္---------- ဖုန္းခေစ်းႀကီးတယ္ေခၚနဲ႔

ကိုယ္႔ရဲ႕အၾကိဳက္ဆံုးေတြက-

အေရာင္ဆိုရင္ ---------- အျဖဴ၊ အျပာ၊ အနက္

အ၀တ္အစားဆိုရင္ -------- လြတ္လြတ္လပ္လပ္ရွိတဲ့ အ၀တ္အစားဆုိ အကုန္၀တ္ (ေျပာင္ေျပာင္ေတာ့ မေနရဲပါဘူးဗ်ာ :p)

အစားအစာဆိုရင္ --------- မုန္႔ဟင္းခါး၊ မူဆာဘုိင္ရဲ႕ၾကက္သားသုပ္

ပစၥည္းဆိုရင္ ---------- အီလက္ထေရာနစ္ပစၥည္းေတြကုိစြဲလမ္းမိေနၿပီ။

သီခ်င္းဆိုရင္ ---------- ေအးေအးေလးနဲ႔ ၿငိမ့္ၿငိမ့္ေလး (ပေလးဘြိဳင္းသန္းႏုိင္မဟုတ္ပါ :p)

စာေရးဆရာ ---------- သာဓု၊ ဂ်ဴး၊ တာယာမင္းေ၀၊ ျမသန္းတင့္၊ သုေမာင္

စာအုပ္ ----------- ဘာလာလာ

Life style ---------- ေပ်ာ္ေအာင္ေနဖုိ႔ႀကိဳးစားတယ္၊ လက္ရွိလဲ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ေနဆဲပဲ

ကိုယ္႔ရဲ႕၀ါသနာ ----------စာဖတ္တယ္၊ ေဘာလံုးပြဲၾကည့္တယ္၊

အလိုခ်င္ဆံုးလက္ေဆာင္----------မိသားစုနဲ႔အုိးမကြာ၊ အိမ္မကြာ ေနခ်င္တယ္။

ကိုယ္႔ရဲ႕ အခ်စ္ဆံုးသူက ---------- အေမ

ကိုယ္႔ရဲ႕ အေလးစားဆံုးသူက ---------- လီယိုေတာ္စတိြဳင္း

ကိုယ္႔ရဲ႕ အခင္ဆံုးသူငယ္ခ်င္းက ---------- ခင္လုိ႔ ရသေလာက္အကုန္ခင္တယ္

ကုိယ္႔ကို အမ်ားဆံုးနားလည္မွဳေပးႏိုင္သူက ---------- ဘယ္သူမွမရွိဘူး

ကိုယ္႔ရဲ႕ အမုန္းဆံုးသူက ---------- ရွိရဲ႕သားနဲ႔မလွဴသူ

ရင္အခုန္ဆံုးအခ်ိန္----------အိပ္ျပန္ေနာက္က်ခ်ိန္ (မိဘေတြ မသိေအာင္ တံခါးဖြင့္ရတာ ဘယ္ေလာက္ ခက္တယ္ မွတ္လဲ ဟြန္႔)

အေၾကာက္ဆံုးအခ်ိန္ ----------အေဖ၊ အေမလုိ႔ ေခၚစရာမရွိေတာ့မယ့္ အခ်ိန္

အေပ်ာ္ဆံုးအခ်ိန္ ---------- ဒါမွ ငါ့သားလုိ႔ အေမ ေၾကြးေၾကာ္ခဲ့တဲ့အခ်ိန္

အမွတ္တရေန႔ ---------- အစားေသာင္းက်န္းလြန္းလုိ႔ ေဆးရံုတက္ရတဲ့ေန႔ကုိအမွတ္ရဆံုးပဲ ဟတ္ ဟတ္ ဟတ္

ဆုေတာင္းတုိင္းသာျပည္႔မယ္ဆိုရင္ေတာင္းမဲ႔ဆု ---------- ျဖစ္ေလရာဘ၀တုိင္းမွာ ဒီမိ ဒီဖ၊ ဒီညီ အစ္ကုိ ေမာင္ႏွမ၊ ဒီသူငယ္ခ်င္းမ်ားနဲ႔ အၿမဲေတြ႕ဆံုၿပီး အခ်စ္ဆံုးသူမ်ား ျဖစ္ရပါလုိ၏။

အခ်စ္ဆိုတာ ----------ပူေလာင္တဲ့ မီးေတာက္ငယ္တစ္ခု၊ ငါးရာႏွစ္ဆယ့္ရွစ္ထက္ပုိရင္ ငုိပြဲေတြစု...အဲေလ ေယာင္လုိ႔ သီခ်င္းလုပ္ဆုိမိသြားတယ္ ဟတ္ ဟတ္ ဟတ္၊ ေလာကႀကီးမွာ မရွိမျဖစ္အရာဆုိတာ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာ

အမုန္းဆိုတာ----------ရန္လုိျခင္းေဘး ကင္းေ၀းလုိရင္ အမုန္းဆုိတဲ့မီးကုိမေမႊးတာ အေကာင္းဆံုးပဲ

အလြမ္းဆိုတာ---------- ေတြးလုိက္မိတုိင္း ခံစားခ်က္ တစ္စံုတစ္ရာ ကုိ ေပးေစတဲ့အရာေပါ့

သံေယာဇဥ္ဆိုတာ----------အမွ်င္တန္းေတာ့ ငါလြမ္းမိတယ္ေလ...(ဘာမွလဲ ဆုိင္ဘူးေနာ္)

ဘ၀ဆိုတာ ---------- ပ်င္းရိၿငီးေငြ႔ဖုိ႔ ေကာင္းတယ္၊

သူငယ္ခ်င္းဆိုတာ ----------ေပါင္းတတ္ရင္ ေကာင္းက်ိဳးေပး၏

ခ်စ္သူဆိုတာ ---------- သူလုိငါလုိ လူထဲက လူပါပဲေလ

ကိုယ္႔ကိုကိုယ္ဒီလိုထင္တယ္---------ေကာင္းသင့္သေလာက္မေကာင္းေသးဘူး

ကိုယ္႔ရဲ႕လက္ဆြဲေဆာင္ပုဒ္က ---------- တစ္ေန႔ေတာ့ ငါေသကုိ ေသရမည္။

အေျပာခ်င္ဆံုးစကားတစ္ခြန္း ----------- ဖတ္ပါ၊ မွတ္ပါ၊ ေလ့လာပါ၊ အမ်ားနဲ႔အတူေနႏုိင္ေအာင္ႀကိဳးစားပါ။