ေရာက္တတ္ရာရာရဲ႕ စကၤာပူ ခရီး

မေလးမွာ အေျခအေန မေကာင္းလုိ႔ စလံုးကုိ ေရာက္ေနတယ္။ စလံုးေရာက္ေရာက္ခ်င္း ေဆာက္နဲ႔ အထြင္းခံ ရတာကေတာ့ အိမ္လခပါပဲ။ ဟုိလူ ဒီလူနဲ႔လဲ ကပ္ေနလုိ႔ ရတာမွ မဟုတ္တာ။ သူတုိ႔ေတြကလည္း သူတုိ႔ အေၾကာင္းနဲ႔ သူတုိ႔ခ်ည္းပဲေလ။ ကုိယ့္၀မ္းနာ ကုိယ္သာသိ ဆုိသလုိ ပါလာတဲ့ ပုိက္ပုိက္ေလးကုိ ျခစ္ကုတ္ စစ္ထုတ္ ၿပီး၊ မျဖစ္ညစ္က်ယ္ အခန္းကုိ ဖ်စ္ဖ်စ္မည္ေအာင္ ငွားလုိက္ရတယ္၊ တစ္ကယ္ပါ စလံုးက စားရိတ္ေလာက္နဲ႔မေလးမွာ ဆုိရင္ အိမ္တစ္လံုးလံုးကုိ ပါးရုိက္ၿပီး ငွားလုိ႔ရတယ္၊ အခုေတာ့ဗ်ာ ဘုရားစူး မုိးႀကိဳးပစ္ ေနစရာပါ၊ တစ္ခန္းမွာ သံုးေယာက္ေနရတယ္။ ဒါေတာင္အရင္ေရာက္တဲ့ လူေတြက ေျပာၾကေသး တယ္ ဒီထက္ဆုိးတဲ့ေနရာေတြ ရွိေသးတယ္တဲ့၊ ႏွစ္ထပ္ကုတင္နဲ႔ အိပ္ရတာတဲ့ တစ္ခန္းတည္းကုိ ေျခာက္ေယာက္ေလာက္ ထည့္ထားတာတဲ့ဗ်။ က်ေနာ္ ဘယ္ေလာက္ေပးရတယ္ထင္တုန္း စလံုး ၃၀၀ဗ်၊ စလံုးေငြက ဗမာေငြနဲ႔ဆုိ ရွစ္ရာေက်ာ္ေက်ာ္မွာ ရွိတယ္ အမေလး အဘေလး မတယံုတစ္မယ္ပါပဲ။ အင္တာနက္ သံုးလုိ႔ ရတယ္၊ ေရစံု၊မီးစံု။ ဒါေပမယ့္ အိမ္ရွင္ရဲ႕ စည္းကမ္း ဥပေဒသေတြက မ်ားျပား လုိက္တာ ဆုိတာ..အိမ္သာတက္ မ်က္ႏွာတည့္တည့္မွာ စည္းမ်ဥ္းစည္းကမ္း ေတြကုိ E လုိ ေရာ ဗမာလုိေရာ ေရးထားတယ္။ စည္းမ်ဥ္းဖတ္ၿပီး တက္ရတဲ့ အိမ္သာ ဆုိေတာ့ အင္း.... တစ္မ်ိဳးေကာင္းပါတယ္ေလ။ ထမင္းစား လဲ ထုိနည္းလည္းေကာင္း၊ ကုိယ့္အခန္းနဲ႔ကုိေနတာေတာင္မွ အိမ္ထဲမွာ ေဆးလိပ္ မေသာက္ရဘူးတဲ့ ေရာက္တတ္ရာရာက ေဆးလိပ္ ဂ်ိဳး ဆုိေတာ့ သြားၿပီေပါ့။ ညည ဘက္ဆုိရင္လဲ မအိပ္ႏုိင္ပါဘူးဗ်ာ... အြန္လုိင္းက ေတြ႕တဲ့ အလုပ္ေတြ လုိက္ေလွ်ာက္ ေနရတာဆုိေတာ့ ေန႔အိပ္၊ ည အလုပ္လုပ္ျဖစ္ေနတယ္။ အခုေလာေလာဆယ္ အထိေတာ့ အလုပ္မရေသးဘူးဗ်။ အလုပ္ရရင္ေတာ့ ဘယ္လုိ ေနဦးမလဲ မသိေသးဘူး။ အလုပ္က မရလုိ႔ မျဖစ္ဘူး ေနစားရိတ္က အရမ္းႀကီးတာကုိး။ အခုေတာ့ ဖုန္းကင္မရာေလးနဲ႔ လက္တည့္ စမ္းထားတာေလးေတြ တင္ေပးလုိက္တယ္။ ေနာက္မ်ားမွ ေတာ္ေတာ္လည္သြားရင္ ဒီထက္ေကာင္းတာေလး ေတြလာမယ္ေနာ္..စိတ္ခ်။