ေရာက္တတ္ရာရာေလးမ်ား(၄၀)

က်ေနာ္ ေရာက္တတ္ရာရာသုိ႔ ထြက္သြားေတာ့မယ္.........

အရင္လုိ ဂ်စ္ဂ်စ္တူတူး လည္း မလုပ္ေတာ့ပါ..........

ဘာဘာညာညာ ေတြလည္း မေျပာေတာ့ပါ..........

ေဂါက္ေတာက္ေတာက္ အေတြးေတြလည္း မေတြးေတာ့ပါ.........

အိပ္မက္ေတြကုိလည္း ဒုိင္ယာရီ မေရးေတာ့ပါ..........

ဘ၀ကုိေတာ့ Testing လုပ္ဖုိ႔ေတာ့ လုိလိမ့္မယ္..........

တုိလီမုတ္စ ေတြကုိ သယ္သြားလုိ႔ေတာ့ ဘယ္ျဖစ္လိမ့္မလဲ..........

ေျမွာက္ပင့္ ေျပာတတ္တဲ့ သူေတြကုိလည္း ေရွာင္ရွားရဦးမယ္..........

အႏၱာရယ္မ်ားတဲ့ ေနရာေတြမွာ သတိတမံ ဥာဏ္ေျမကတုတ္ေပါ့..........

မ်က္ေစ့ ကုိ မ်ားမ်ား အသံုးခ်ဖုိ႔ လိုလိမ့္မယ္..........

သံစဥ္မဲ့ေတးသြားေတြကုိ အလကၤာလုိ သီကံုးသြားမယ္..........

ရန္ေတြကုိေတာ့ ေအာင္ႏုိင္မွာ မဟုတ္ေသးဘူး..........

သံလြင္လုိ ခပ္ရင့္ရင့္ ၾကမ္းတမ္းစြာ စီးဆင္းသြားမယ္..........

လင္းဆက္လာမယ့္ အရံုတက္ေတြမွာ ႏုိးၾကားစြာ ထၾကြေနေစရမယ္...........

ႏုိင္းႏုိင္း ကေ စေနေန႔မွာ ကားရုိက္ရွိတယ္လုိ႔ေတာ့ ေျပာတယ္..........

အုိေအစစ္ကုိ ကုန္းေၾကာင္းေလွ်ာက္ ရွာေဖြရဦးမယ္..........

မုိးေတြ လႈိင္လႈိင္ရြာရင္ ညအခါ ငါ ဘယ္မွာနားမလဲ..........

ဖတ္ရတဲ့ သတင္းစာ တစ္ေစာင္ က ေပါ့ရႊတ္ရႊတ္ အရသာနဲ႔........

က်ီးေတြ ေဒါင္း အ၀တ္ကုိ ဘယ္လုိမ်ား ၀တ္ဆင္ၾကပါလိမ့္..........

ဖားစည္ ေတြကုိ အသံျမည္ေအာင္ တီးၾက ေစခ်င္တယ္..........

အခ်စ္ေတြကုိ စမ္းတ၀ါး၀ါး မရွာခ်င္ေတာ့ဘူး.....

မယ္လုိဒီ ေတးသြားေတြနဲ႔ အသက္ဆက္ၿပီး..........

သတင္းေထာက္ ပညာကုိ ဘ၀အတြက္ အသံုးခ်ဖုိ႔..........

ၿမိဳ႕စား မရွိတဲ့ ၿမိဳ႕ ကုိ ငါ ထြက္ကာ သြားေတာ့မယ္..........

(မွတ္ခ်က္။ ။ သူငယ္ခ်င္း bloggers မ်ား ျဖစ္ၾကပါတယ္......)